dracht, zijn werkzaamheden uit te strekken tot op den N. oever
van laatstgenoemde rivier nadat een door de gewestelijke
regeering van den Pendsjaab in 1888 gedane poging tot onder
werping van dit gebied had gefaald. Ongelukkigerwijze overleed
Sandeman in 1891.
Voor het begrijpen van deze opdracht dienen wij terug te
keer en naar Waziristan. Omtrent de waarde van dit gebied waren
de militairen het onderling nog niet eens. Sir Charles Mac Gregor,
Quartermaster General, verklaarde in 1884 niet te zijn geporteerd
voor een grootscheepsche verdediging van de Gomalvallei. In
hetzelfde jaar deed de Emir een poging, zijn invloed uit te
strekken tot de Wazirs en Mahsoeds. Niettegenstaande hij op
heftigen tegenstand van de zijde der stammen stuitte, handhaafde
hij de bezetting van Wana, hetgeen tot protesten leidde van den
Onderkoning. Hoewel door het ontbreken van een grensregeling
een onzekere toestand heerschte, waarin door de ingediende
protesten en daarop gevolgde antwoorden geen klaarheid werd
gebracht, trok de Emir zijn troepen terug.
De opvolger van Sir Charles Mac Gregor, Sir James Brown,
was een geheel andere meening toegedaan dan zijn voorganger
hij ging zelfs zoo ver, de legering van een geheele divisie te
bepleiten te Khoedadad, ten W. van den oorsprong van de Gomal,
zulks ten einde het Afghaansche garnizoen Ghasni en de daar
langs loopende verbinding Kaboel-Kandahar te kunnen bedreigen
(Policy of Communications). Ook de officieele inzichten wijzigden
zich meer en meer, getuige de volgende aanhaling uit een in
1887 gezonden schrijven van „The Government of India to the
Punjab Government x).
„It appears to the Government of India that the time has arrived
when it becomes of extreme importance that an effort be made to
bring under our control, and, if possible, to organize, for purpose
of defence against external agression, the great belt of independent
tribal territory which hes along our north-western frontier, and
which has hitherto been allowed to remain a formidable barrier
against ourselves".
Hoewel de hierin vervatte opdracht wel zeer voorzichtig was
gesteld, werd de poging gedaan, al duurde het nog vrij lang
eer men daartoe overging. Sandeman, die reeds twintig jaren te
voren op eigen gelegenheid in dezelfde richting was begonnen
en zoo veel succes had geboekt, scheen de aangewezen man. Wij
zagen hem reeds geleidelijk naar het N. komen en in 1891 over
lijden. Wel probeerde Bruce den ingeslagen weg te volgen, doch
zooals wij vermeldden, kreeg hij niet den noodigen steun waardoor
hij zijn pogingen moest opgeven.
Wij verwijzen wederom naar de noot op blz 119 in het Februari
nummer 1938.
327
