497 Het doel van het gebruik van chemische strijdmiddelen is over het algemeen het buiten gevecht stellen van troepen zonder dat daarbij gedacht wordt aan het vernielen van goederen en materialen als kleeding en uitrusting, voedingsmiddelen enz. S. is van meening dat voor het laatste in de toekomst geen speciale chemische strijdmiddelen zullen worden toegepast, maar toch dient de aandacht erop gevestigd te blijven dat de gebruikelijke chemische stoffen eveneens inwerken op materieel. De aanraking van de aldus besmette goederen of het materieel levert vcor den mensch gevaren op. Bovendien zal in enkele gevallen door de gebruikte gassen een ver nielende werking worden uitgeoefend op kleeding, uitrusting enz. De gevaar lijke eigenschappen van de besmette materialen blijven nog lang bestaan. Het ligt voor de hand dat voedingsmiddelen welke zijn besmet, meestal voor de consumptie ongeschikt zullen zijn. S. zet uiteen op welke wijze de beschadiging door de verschillende gassen wordt veroorzaakt, geeft de middelen aan om die beschadigingen te voorkomen en bespreekt de maat regelen, welke genomen kunnen worden om de kleeding en uitrusting welke aan gifgassen hebben blootgestaan, te neutraliseeren. Het artikel wordt besloten met een beschouwing over de organisaties welke in Amerika, Frankrijk, Rusland en Japan bestaan ten dienste van de ontsmetting. Watervoorziening te velde. Dit onderwerp werd door den Luit. Kol. der Int. K(uijmans) behandeld in het Tijdschrift voor de Reserve-Officieren (Maart afl. 1938 No. 16). Het moet voor het leger te velde van zeer groot belang worden geacht, de water voorziening afdoende te doen regelen. Het is gebleken, dat bij oorlogen vóór 1914 het grootst aantal combattanten buiten gevecht werd gesteld door infectie-ziekten als cholera, typhus en dysenterie als gevolg van het drinken van geinfecteerd water. In de tropen gaat de watervoorziening te velde dikwijls met veel moeilijkheden gepaard, vooral na langdurige droogte. Voorbereidende maatregelen voor een behoorlijke voorziening zullen als dan noodig zijn, zoowel voor het beschikbaarstellen als voor het ontsmetten van het drinkwater. Drinkwater moet zijnhelder, reukloos, smaakloos, vrij van schadelijke stoffen en bacteriën voorts mogen er niet te veel organische stoffen en ijzerverbindingen in voorkomen. In oorlogstijd zullen de eischen aan kleur, reuk en helderheid niet te hoog mogen worden gesteld. In den oorlog 1914-1918 werd het water op drieërlei wijzen gezuiverd nml. langs mechanischen, physischen en scheikundigen weg. De mechanische zuivering geschiedde o.m. door zandfiltratie, waarvoor achter het front groote installaties werden opgericht. Deze methode bleek te velde groote bezwaren op te leveren, doordat ze te langzaam werkte. Bovendien eischte zij een groote mate van vakkennis en veel zorg. Bij het Duitsche leger heeft men, vooral in den aanvang van den oorlog, veelvuldig gebruik gemaakt van Berkenfeld filters, welke tot heele filterbatterijen op wagens waren gemonteerd en die vrij belangrijke hoeveelheden water konden leveren een bezwaar van deze filters was dat zij dikwijls gereinigd moesten worden. Ook werd bij het Duitsche leger dierkool als filtratiemiddel gebruikt, doch proeven toonden aan, dat in het filtraat nog bacteriën aan wezig waren, zoodat ook dit middel niet afdoende bleek. De physische methode. De eenvoudigste en meest afdoende methode bestaat in het koken van het water, waardoor alle bacteriën worden gedood. Deze methode heeft vooral in het Duitsche leger veel toepassing gevonden. Een andere physische methode, welke in het Zwitsersche leger is toegepast, is die met ultraviolette stralen, welke een kiemdoodende werking hebben, De bestraling geschiedde met kwartslampen. De methode heeft niet voldaan, omdat zij slechts was toe te passen voor helder en kleurloos water. De chemische methode is in alle legers veelvuldig toegepast, zoowel voor groote troepenmachten aan en achter het front, als voor patrouilles en

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 93