kunnen ingrijpen en zich moeten bepalen tot het optreden op 's vijands verbindingen, tot een actie achteraf dus. De eenige mogelijkheid zich tijdig tegen dergelijke vijandige handelingen te kunnen keeren bestaat in het inzetten van bom menwerpers dit kan snel en massaal geschieden. In dit verband mogen nog eens de woorden worden aangehaald, welke Minister Colijn te dezer zake sprak in de Tweede Kamer der Staten-Gene- raal op 15 Dec. 1936 „Evenwel ben ik tegelijkertijd van meening, dat de bommenwerpers voor de Indische landmacht volstrekt onontbeerlijk zijn. Zóózeer, dat, gelijk de Kamer weet, een eerste groep van 39 reeds nu aangeschaft zal worden, en ik kan er aan toevoegen, dat de voorstellen om een tweede groep van 39 aan te schaffen reeds door mij ontvangen zijn. Dit is geen rivaliteit tusschen zeeverkenners en landmachtdat heeft er absoluut niets mee te maken. Maar men stelt zich den toestand wat al te eenvoudig voor, wanneer men die zeeverkenners ziet als een soort afzonderlijke macht in de lucht. Zeeverkenners behooren bij de vloot en de vloot in Nederlandsch-Indië zal, vooral in den aan vang, verspreid moeten optreden. Die vloot heeft te bewaken de toegangen naar de Chineesche zee, heeft te bewaken den toegang door Straat Makassar, heeft te bewaken het gebied ten oosten van Celebes. Die vloot is dus aanvankelijk verspreidde schepen, maar ook de zeeverkenners, want bij ieder stuk van de vloot moet een deel van die zeeverkenners zijn. Maar nu gevoelt men toch wel, dat het daardoor mogelijk moet zijn voor een vijand, zoolang de aanvalsrichting nog niet is onderkend, om op een gegeven oogenblik zich ergens in den Archipel een steun punt te verschaffen, waartegen op dat oogenblik die verspreid ope- reerende vloot niets doen kan Daarbij moet men niet vergeten, dat het ook dagen duurt eer die verspreide deelen van de vloot, die in vergelijking met de vliegtuigen zich slechts zeer langzaam verplaatsen kunnen, zich weer vereenigd hebben. In dien tusschentijd kan een vijandelijke aanvaller de gelegenheid erlangen, op een bepaald punt van een van de eilanden zich een steunpunt te verzekeren, om vandaar uit verder te ag'eeren en dan is er maar één middel, zelfs maar één middel denkbaar ik zeg het opzettelijk heel sterk waardoor men tegen dien vijand kan optreden en dat is door een massalen aanval van een groote maCht van landbommenwerpers, die zich met een grooter snelheid kunnen verplaatsen dan de zeeverkenners, welke bovendien .bij de schepen moeten blijven, waartoe zij behooren". en de uitspraak van Andrews, Our Use of Air Power „The direct defence of the coast is the Army's responsility. In this responsibility, bombardement aviation is a vitally necessary weapon. In some situations it is the only usable one". Er is wel uiting gegeven aan twijfel of het effect van het inzetten van bommenwerpers zoo groot zal zijn als wordt voorgesteld. De tegenwerping was dan, dat de op eenig punt in de Buitenge westen gelande tegenstander zich aan het bombardement zal onttrekken door zich snel in de wildernis te verschuilen en terug te keeren na afloop van het bombardement. Afdoende zou dus slechts zijn ter plaatse troepen van het leger of wel een landings- 523

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 17