verbindingen der zeemacht in werking, terwijl de bommenwerpers
zoo lang mogelijk door steeds herhaalde aanvallen het hunne er
toe zullen moeten bijdragen om den vijand het verblijf op ons
territoir te vergallen.
Als vorm ter verwerving van het luchtoverwicht in onzen Ar
chipel noemden wij ook nog het vermeesteren van onze vlieg
terreinen.
Aangezien de slagluchtmacht in Nederlandsch-Indië in hoofd
zaak zal bestaan uit landbommenwerpers, is de kwetsbaarheid van
onze grondorganisaties tegen deze bestrijdingswijze betrekkelijk
gering, aanzienlijk geringer dan die van een organisatie van
zee-bommenwerpers. Omtrent het gebruik van de watervliegtuigen
sprak de Vice-Admiraal Jhr. G. L. Schorer zich in de brochure
„De Nederlandsche Zeemacht" (1935) o.m. als volgt uit: „Het
systeem veronderstelt de aanwezigheid van een groot aantal over
den Archipel verspreide vlieghavens, die gelegenheid bieden tot
onderhoud, voorziening van brandstof en verzorging van allerlei
aard en die hier is de zwakke schakel voldoende versterkt
zijn tegen een vijandelijken aanval. Zonder versterking kunnen
zij onmiddellijk in handen vallen van den veronderstelden tegen
stander, aan wien de plaats dezer havens zonder eenigen twijfel
bekend is". Een aantal der landvliegterreinen evenwel zal ver
landwaarts in kunnen zijn gelegen, zoodat de vermeestering daar
van veelomvattende en vooral zeer langademige operatiën zou
vereischen. Een luchtbombardement tot het onbruikbaar maken
van de diep in het land gelegen landingsterreinen zou wellicht
eerder tot het beoogde doel kunnen voeren. Overigens willen wij
ons niet verder begeven in een beschouwing over den graad van
kwetsbaarheid in dit opzicht van de verschillende terreinen in de
Buitengewesten, aangezien daarmede een gebied betreden zou
worden, dat zich niet leent voor openbare behandeling. Volstaan
moge worden met vast te stellen, dat verscheidene der in de
Buitengewesten bestaande of nog aan te leggen vliegterreinen
een groote mate van veiligheid bezitten en zullen bezitten tegen
aanslagen over land. Voor aanslagen door eenvoudige landings-
divisiën zijn ze uiteraard in het geheel niet te benaderen.
Hoewel ten aanzien van de bespreking van de kwetsbaarheid
van de vliegterreinen dus beperking geboden is, vermeenen wij
daaromtrent toch nog een algemeene opmerking te moeten maken.
Van de thans bestaande en geprojecteerde vliegvelden in de
Buitengewesten uit zal geheel Ned.-Indië, en meer dan dat, onder
530
(Andrews „As all effective air operations must be conducted from
well prepared and organised air bases, it follows that the first mission
of our air forces usually will be to deny to the enemy, through inde
pendant air operations, any suitable bases, floating or ground, from
which he might operate. It is to that end that we are designing our
bombardment organizations and training our personnel.)
