Nu kan men de schouders ophalen en zeggen, dat dit verhaal
niet waar is, of overdreven, of wat dan ook. Maar hoe dan ook,
men zal het er wel mede eens zijn, dat een man als Ibn Saoed,
die als 12-jarig kind zijn eersten vijand doodde met het zwaard,
in het gevecht, en die als 16-jarige knaap dingen beleefde als
hiervoren verhaald, en die thans heerscht over een land, dat
misschien nog wreeder is dan zijn bewoners, anders dient te wor
den beoordeeld dan een regeeringsleider of staatsman uit onze
Westersche landen, die zijn kennis vergaarde op de colleges der
hoogeschool, en die nu zijn oekasen van -den bureelzetel uit den
volke doet geworden.
Bij de Moerra's heeft Abdoel Asis de beheersching van zijn
lichaam, zijn zenuwen, zijn temperament geleerd. Hij zou nu de
„diplomatieke school" gaan volgen. Die gelegenheid kreeg hij in
1896 toen zijn vader Abdoer Raman weder in de Turksche gratie
was gekomen, omdat Konstantinopel tot eiken prijs een tegenwicht
behoefde voor de steeds toenemende macht van Ibn Rasjid. Men
betaalde daarom maandelijks 120 ponden uit aan den Sultan van
Koweit, Moebarak, waarvoor deze asyl moest verstrekken aan de
familie Saoed. Van dat geld gaf Moebarak 60 ponden aan Abdoer
622
„zich bij het ondervinden van den geringsten weerstand als tangen
„openen.
„Een grijsaard legde toen biddende de verschrikkelijke wond bloot.
„Abdoel Asis moest met een stuk kameelenhuid de vliegen verjagen,
„terwijl zijn broeder en neef den patient vasthieldendeze hield
„de oogen dicht en kromde zich, echter zonder een enkel geluid
„te uiten.
„De grijsaard dompelde zijn handen en zijn groote mes in het
„ziedende vet en begoot daarmede ook de wonde. Met een enkele
„snede opende hij toen den buik van den patienthet bloed sprong
„te voorschijn en Abdoel Asis moest daar vet over gieten cm de
„bloeding te stelpen. De grijsaard diepte zijn handen in de inge-
„wanden van den gewonde en bracht de maag naar boven. Met
„zijn vingers moest Abdoel Asis de wittige massa vasthouden en
„de wondranden samendrukken Andere Mcerra's reikten den „dokter"
„een voor een de termieten aan, welker kaken, wijd opengesperd,
„gereed waren om toe te bijten. Met van bloed en vet druipende
„vingers nam hij ze aan en hield deze natuurlijke knijpers tegen
„de wondranden. De termiet beet toe en op dat moment kneep de
„dokter met zijn vingernagel de kop van het lichaam. De kop van
„het insect bleef zitten, en het begin van de naad was gereed. Dertig
„malen herhaalde zich hetzelfde in de Roeb el Chali vervangen
„termietenkoppen het kattegut van onze dokters.
„Gedurende deze gansche verschrikkelijke operatie had de gewonde
„slechts eenmaal een kort gekreun geuit. Hij droop van het zweet
„en zijn huidskleur was blauwgrauw. Maar hij ademde nog, hij
„leefde. Hij leefde nog toen men de buitenste wond met behulp
„van doorns sloot, en hem met lappen toedekteen hem tusschen
„twee kameelen neerlegde, opdat hij gedurende den nacht niet zou
„bevriezen.
„Hij leefde en herstelde en is nu een der hoogst geschatte leiders
„van de lijfwacht van koning Ibn Saoed."
