slachting, dat wekenlang nog het zand in de woestijn van Sarif
rood gekleurd bleef. Van Abdoel Asis' aanval op Riad kwam nu
ook niets, zoodat hij, razend van woede, naar Koweit moest
terugkeeren.
Als repressaille voor den aanval der Saoedi's besloten de
Sjammar's om het giftige slangennest van Koweit voor goed uit
te roeien, en trokken zij dus naar de Perzische Golf. Eén ding
wisten zij echter nietnamelijk dat Moebarak in 1899 een geheim
verbond had gesloten met Engeland. Hij riep nu Engelands hulp
in en deze kwam promptwant Engeland wist, dat achter de
Sjammar's Konstantinopel stond, en achter Konstantinopel Berlin
Er kwam een Engelsche kruiser voor Koweit, die den Sjammar's
een machtige waarschuwing gaf. Mitab Ibn Rasjid moest dus
onverrichterzake aftrekken hij had den bloedigen slag van Sarif
te vergeefs geslagen, want de Saoed's leefden nog en Moebarak
was sterker dan ooit. Rasjid had echter tijdens zijn strafexpeditie
nog een groote fout begaan. De Turksche officieren uit zijn leger
hadden palmbosschen omgekapt, steenen in de bronnen geworpen
en vrouwen verkracht. En hoewel in Arabië de oorlog wreeder is
dan waar ter wereld ook, en tegen mannen alles is geoorloofd,
zijn palmen, bronnen, waterwerken en vrouwen voor beide par
tijen onschendbaar.
In de Nedsjd stak dan ook een storm van verontwaardiging op
al moest men zich onder de machtige vuist der Rasjid's voorloopig
nog buigen.
Maar Abdoel Asis wist wat hij wilde alléén krijg voeren en
Riad veroveren. Van Moebarak kreeg hij na veel moeite 40 niet
al te beste kameelen, geweren en wat geld en terwijl ieder hem
bezwoer om zijn dwaze plan te laten varen, vertrokken in 1901
Abdoel Asis, de 21-jarige, met zijn broer Moehammad, zijn neef
Dsjiloewi en 29 man in het geheim uit Koweit om Riad te gaan
veroveren op een vorst, die kort te voren een Saoedisch leger van
10.000 man had vernietigd. En het gelukte ook nog
Van de Moerra's had hij geleerd om zich ongelooflijk snel door
de woestijn te verplaatsen zonder sporen na te laten lastdieren
had hij niet, zoodat proviand moest worden veroverd in vijande
lijke dorpen. Bliksemsnel overviel hij een kamp der Adsman, die
bij Sarif zijn vader hadden verraden en nog voor dat bericht was
verspreid, was hij reeds in de omgeving van Hail, waar hij een
nederzetting der Sjammar's verbrandde. Het scheen of hij overal
gelijktijdig was, zoodat een panische schrik door de Nedsjd voer,
een gunstige voedingsbodem voor een opstand tegen de Rasjid's.
De Bedoeinenkrijgers vloden van alle kanten toe om zich bij zijn
machtige zwaard te voegen. Maar Abdoel Asis wist al te goed,
dat die zelfde mannen bij tegenslag hem weer even snel zouden
verlaten. Hij behoefde den steun van de gezeten dorpen, doch
juist die bleef uit, omdat de bloedige strijd met Rasjid hun nog te
625
