versch in, het geheugen lag. Het bleef daarom een wanhopige
guerilla, die moest doodloopen, omdat allengs dorpen en karavanen
scherp werden bewaakt, zoodat de honger zijn troep bedreigde.
Abdoel Asis wist dit, en daarom deelde hij zijn mannen mede, dat
het beter voor hen was hem te verlaten. Velen deden dat, zoodat
hij achterbleef met zijn beide familieleden, de 29 man van Koweit
en nog 30 nieuwe volgelingen. Met dit kleine groepje ging hij
Riad veroveren, omdat hij begreep, dat zijn macht eerst blijvend
kon heeten, als hij een belangrijk strategisch punt vast in handen
hield.
Hij was op dit tijdstip in de Roeb el Chali, op 400 km van Riad
verwijderdd.w.z. op eenige weken marcheeren, ongezien door
dorpen en kampen. Een maand lang moesten zij onvindbaar zijn
en blijven en omdat zij in het begin van de maand Ramadan
waren afgemarcheerd, beteekende het vasten en niet drinken
overdag de noodzakelijkheid om 's nachts te marcheeren. Het is
hier niet de plaats om dezen marsch in bijzonderheden te bespre
ken maar het mag zeker wel licht werpen op de grootheid van
Abdoel Asis, als wij vermelden, dat hij Riad onbemerkt wist te
bereiken na 30 dagen van strijd tegen honger, dorst en ontdekking.
Slechts begeleid door Dsjiloewi en 6 man naderde hij de stads
muur, waarop de wachten waakten. Een schildwacht werd
geruischloos onschadelijk gemaakt, waarop de 8 mannen over de
muur klommen en Riad binnengingen. Bij het huis van een
vroegeren slaaf wisten zij binnen te komen en aldus de daken te
bereiken. Zooals in vele Moehammedaansche steden, kan men in
Riad over de daken overal heen komen de straat is het gebied
der mannende vrouwen gaan over de daken van huis tot huis.
Abdoel Asis kwam op deze wijze den Gouverneur van Riad op
't dak, doch die autoriteit was afwezig. Hij liét nu de achtergelaten
manschappen halen, zoodat tegen den morgen alle 52 mannen in
het Gouverneurshuis waren vereenigd. De Gouverneur zelf bleek
veiligheidshalve te overnachten in de midden op een vierkant
plein gelegen citadelen hij had de gewoonte des morgens te
paard uit te rijden, zoodat de poort dan een enkele minuut lang
geopend was. Van deze minuut hing het lot van allen af en ook
de toekomst der Saoedi's, dat begrepen zij. Abdoel Asis las nu
voor uit den Koeran, allen bogen naar Mekka en spraken het
morgengebed.
De zon was reeds lang op voor er eenige beweging kwam in de
citadel en slaven het paard van den Gouverneur voor brachten.
Eindelijk ging de poort open, en kwam Adsjlan, de Heer van Riad,
naar buiten hij geeuwde, had blijkbaar een slechten nacht gehad.
Op dat oogenblik wierp Abdoel Asis zich op hem en rolden beide
mannen over den grond Dsjiloewi doodde een lijfwacht, die zijn
bloedverwant in den rug wilde aanvallen. Vier man vuurden op
de poortwachthet was een rumoer van schreeuwen en schoten.
626
