Het plotseling optreden van een bloeding per anus, welke afkomstig is van het darmkanaal, kan gedurende het luchtvervoer voorkomen bij typhus dysenterie laesies van dunne en dikke darm(melaena) haemorrhagische diathese. Men behandelt deze complicatie als volgt 1. de patiënt moet zich zoo rustig mogelijk houden 2. injiceer morphine en bloedstelpende middelen 3. dreigt een collaps, dan legt men den patiënt met het hoofd iets naar beneden en geeft stimulantia 4. indien de bloeding zeer ernstig is, overwege men een infusie met een isotonische oplossing. Zoowel voor de diffuse als de gelocaliseerde peritonitis is snel vervoer naar een chirurgische kliniek aangewezen. De behandeling is de volgende 1. vlieghoogte maximaal 3000 m (de ervaring heeft deze grens bepaald) remous vermijden eventueel de verwarming aan zetten 2. ligging van Fowler 3. ijs op den buik 4. morphine (als de diagnose zeker is) en prontosil (denk aan de giftigheid). Indien de toestand van den patiënt erg slecht is, overwege men of het niet beter is een chirurg te laten komen in plaats van den patiënt te vervoeren. Bij totale of gedeeltelijke afsluiting van den darm is snel vervoer naar een chirurg een vereischte. Er mag niet op groote hoogte worden gevlogen, omdat de uitzetting der darmgassen dan van een gedeeltelijke, een absolute afsluiting zou kunnen maken. Mocht er een irreponibele breuk bestaan, dan moet met de uit zetting der darmgassen terdege rekening worden gehouden de afsnoering op de breukplaats kan flink toenemen, waardoor de bloedvaten nog meer worden afgeklemd. Bij meteorismus kan door uitzetting der gassen benauwdheid (druk tegen het middenrif) en soms heftige pijn ontstaan. Het is aan te raden om het vervoer van dergelijke patiënten op geringe hoogte te doen plaats hebben en liefst vóór de vlucht therapeutisch te beïnvloeden (bv. noriet). Voor patiënten met buikwonden, al dan niet geïnfecteerd, geldt in de eerste plaats, dat zij zoo spoedig mogelijk naar een chirur gische kliniek worden geëvacueerd. De toestand van den zieke laat dit niet altijd toe. Men onderscheidt de volgende gevallen 1. buikwonden, waarbij de algemeene toestand goed is en de kans op herstel groot, worden snel vervoerd 2. buikwonden, waarbij de algemeene toestand slecht is, mogen niet worden vervoerd, maar eerst dient eenige uren te worden 683

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 71