zullen zijn geworden en de Islam vereend en sterk zal zijn als
ten tijde van den ProfeetIn deze puriteinsche atmosfeer groeide
Abdoel Asis op en werd er voorbereid voor zijn groote taak om
het Wahabisme weder sterk te maken. Op 5-jarigen leeftijd kon
hij reeds het geweer hanteeren en was hij een behendig ruiter.
Toen kwam hij in de school der Oelema's, en kon hij, ondanks
zijn normalen kinderlijken afkeer van boeken en leeren, reeds op
7-jarigen leeftijd den Koeran opzeggen. Hij vastte met zijn vader,
Abdoer Raman, en ging dagelijks vijfmalen met hem ter moskee,
een kaal, onversierd gebouw, weinig geëigend voor bespiegelingen,
doch waar harde mannen elkanders geloofsijver aanspoorden
opdat deze zou worden als de zengende woestijnwind, de Khamsin,
welke, zandwolken voor zich uitdrijvend, zelfs de sterkste hin
dernissen neerslaat
Reeds in zijn jeugd bleek Abdoel Asis een buitengewoon mensch
te zullen worden hij was twee hoofden grooter dan de andere
knapen van zijn leeftijd en sterk als een leeuw (Ibn Saoed heeft
nog een machtig lichaam en is 1.90 meter lang). Toen hij 6 jaren
was, werd Riad, de stad der Wahabieten, door het Hoofd der
Sjammar's, Moehammad Ibn Rasjid, veroverd. Abdoer Raman en
zijn familie mochten in de stad blijven maar waren feitelijk
gevangenen van Ibn Rasjid. Dat kon natuurlijk zoo niet blijven
en Abdoer Raman zou geen Arabier en zeker geen Wahabiet
zijn geweest, als hij niet met alle middelen zou hebben gepoogd
om de Sjammar's uit Riad te verjagen. Maar Ibn Rasjid was óók
geen kind, en toen hij de poging tot opstand ontdekte, liet hij
een dozijn Wahabieten ophangen voor het paleis, een tweede
dozijn doodslaan en een derde dozijn in kokende olie verdrinken
alles volgens de oude beproefde landsgewoonten. Ibn Rasjid
bemerkte evenwel, dat de rust in de stad niet zou wederkeeren,
zoo lang niet de familie Saoed zou zijn uitgeroeid. Daarom gaf
hij aan den gouverneur der stad, Salim, opdracht dit proces uit
te voeren. Het mislukte. Omdat Salim een te goedhartig en te
goedgeloovig man waszoodat hij zelf het slachtoffer werd.
Abdoer Raman wist hem te overrompelen en op afschuwelijke
wijze dood te martelen (de beschrijving van deze gebeurtenis
zullen wij maar achterwege laten, maar mooi was ze niet). Ibn
Rasjid nam dus wraak, viel met groote overmacht Riad aan en
veroverde de stad opnieuw. In dit gevecht doodde Abdoel Asis
met een sabelsteek zijn eersten vijand op een leeftijd dat wij
nog rustig op de lagere school zitten.
Met dat al moest Abdoer Raman met zijn familie vluchten en
ging Abdoel Asis op zijn elfde jaar in de verbanning zij zou
een harde leerschool zijn. Eerst ging het naar de Perzische Golf,
naar den Sjaich der Adsjman.
En nu begonnen de Turken zich voor Abdoer Raman te interes
seeren. Dat zat zóó De Turken regeerden in naam over geheel
619
