ring 2 batterijen, enz.). In dit geval zal bij uitschakelen van 1
batterij nog geen geheel onbestreken corridor ontstaan.
De opstelling van fig. 3 geeft een plaatsing van de batterijen aan
onmiddellijk om het object heen. We zien, dat de toestand hier al
zeer gunstig is. Het grootste gedeelte van de kritische zone ligt
onder het vuur van 4 batterijen. Een dergelijke opstelling heeft
echter hare nadeelen en wel in de eerste plaats, dat er hier geen
rekening is gehouden met den eisch van verspreiding van doelen.
De batterijen liggen hier binnen het gebied waarop de bomaanval
zal plaats hebben en zijn dus zeer kwetsbaar. Wel is waar geeft
een dergelijke opstelling ook bij uitvallen van 1 batterij nog een
behoorlijke bescherming, doch de batterijen zijn zoo kwetsbaar
dat het lang niet zeker is, dat door bomaanvallen op het object,
verschillende batterijen niet zullen worden buiten gevecht gesteld.
Een onderlinge vergelijking van de drie figuren toont echter,
dat het met het oog op een effectieve bescherming eerder aanbe
veling verdient de batterijen dicht om het object heen te groe-
peeren, dan ver daarvan verwijderd.
De hier gevolgde aanname is, zooals gezegd, zuiver theoretisch.
In werkelijkheid krijgen we te maken met de geografische gesteld
heid en het zal wel zelden mogelijk zijn, de batterijen op te stellen,
regelmatig om het object gegroepeerd. Bij een opstelling langs
den afwerpkring, zooals in fig. 1, liggen de batterijen op een afstand
van 2500 m van het object en op onderlinge afstanden van 4000 m,
zoodat een behoorlijke verspreiding van doelen aanwezig is. Zon
der bezwaar zouden de batterijen ook dichter bij kunnen worden
geplaatst bv. op een afstand halverwege het object en den afwerp
kring. In dat geval wordt eveneens nog een behoorlijke versprei
ding verkregen.
Bij de constructie van de figuren zijn we van de veronderstel
ling uitgegaan, dat de lengte waarop de batterijen werkzaam vuur
zullen kunnen brengen 5 km bedraagt. De schuine afstand naar
het doel is dan 7 km, een aanname welke, zooals reeds eerder
werd betoogd niet zoo erg pessimistisch is. Want rekenende, dat
Berkog-vuurleidingstoestellen een insteltijd hebben van 30" (na
het zichtbaar worden van het doel), moeten de vliegtuigen reeds
op een afstand van 9 km worden gezien, hetgeen zeer zeker
lang niet altijd mogelijk zal zijn.
Aannemende, dat de eisch van 30" vuur brengen aan den zuini
gen kant is, moet dus de kritische zone worden verbreed. Bij een
opstelling als in fig. 1 wordt dan de uitbreiding van de kritische
zóne hoofdzakelijk bestreken door 1 batterij, hetgeen weinig
winst geeft. In het geval van fig. 3 is er in het geheel geen winst,
daar de uitbreiding niet bestreken wordt. We zouden dus de
batterijen meer buitenwaarts moeten gaan opstellen dan in fig. 1
aangegeven, hetgeen echter zou meebrengen, dat het aantal
726
