uitsluitend infanteristisch karakter mortieren, mijnenwerpers en luchtafweermiddelen. Het zou daarom aanbevelenswaard zijn, v.w.b. de Italiaansche divisie, te besluiten tot minstens 5 afdee- lingen artillerie waarvan 2 te bewapenen met houwitsers van 10 cm. Deze artillerie dient echter niet in de eerste plaats te worden bestemd voor de vuur-manoeuvre zij moet daarentegen optreden in nauwste samenwerking met de aanvallende colonnes zelve weshalve zij practisch geheel zal zijn te bestemmen voor het verleenen van directen steun. De voor het ondersteunen van den aanval in zijn geheel bestemde artillerie kan slechts verkregen worden door versterking met andere eenheden. S. neemt vervolgens de L.K.- en L.-artillerie in beschouwing. Wat bewapening betreft dient voor oogen te worden gehouden, dat de 10.5 cm hw. geen zware vurmond is werkelijk krachtige uitwerking is eerst te verwachten van 14.9 cm geschut. „We have seen in Spain the effects produced by the French 155 mm materiel". Voor het L.K. acht S. noodig 2 regimentenhet eene a 6 af- deelingen 10.5 lang en 14.9 hw., het andere bestaande uit een gelijk aantal afdeelingen van 14.9 lang en 21 hw. Interessant is hetgeen schr. zegt m.b.t. de luchtstrijdkrachten Bij het trekken van conclusies uit den Sp. burgeroorlog op het gebied der mil. luchtvaart voor een toekomstigen strijd dient men de uiterste voorzichtigheid te betrachten. In de eerste plaats waren er in den beginne aan geen van beide zijden luchtstrijd krachten. Langzaam en zeer geleidelijk zijn zij ontstaan. Ook een mil. luchtvaartindustrie ontbrak aanvankelijk geheel. De omstan digheden kwamen dus overeen met die gedurende den wereld oorlog nauwelijks was het luchtwapen ontstaan, of men zag zich geplaatst voor de meest uiteenloopende behoeften. Ook thans zijn aan beide zijden nog slechts op bescheiden schaal luchtstrijd krachten aanwezig. Voorts leende het terrein zich minder voor het gebruik in het minst van numeriek sterke luchtstrijdkrachten, terwijl bovendien het materieel waarover beide partijen beschikten een staalkaart van typen vertoonde, waarvan verschillende verouderd waren. Ook de vliegers waren veelal onvoldoende en zeker niet volgens dezelfde beginselen en methoden geoefend. Ten slotte werd uit politieke overwegingen geen gebruik gemaakt van strijdgassen. Men kan dan ook gevoegelijk aannemen, dat de luchtstrijd in een Europeeschen oorlog er belangrijk anders zou hebben uit gezien dan thans in Spanje. In een grooten oorlog zou men lucht strijdkrachten in groote verbanden zien optreden met modern materieel, volkomen paraat, goed bewapend en van voldoende 742

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 26