een afstand afgelegd van 2500 m. Wanneer we nu om den afwerp-
kring een cirkel trekken, welke daarvan 2500 m verwijderd is,
dan ontstaat een ringvormig gebied. Elk vliegtuig, dat binnen
dit gebied komt moet in elk geval worden afgeschoten. We zullen
dit gebied den gebruikelijken naam geven van de kritische zóne.
(fig. 1 t/m 5 A-B).
Nu wijkt deze aanname niet zoo veel af van de Amerikaansche
van een run van 45", want op den afstand waarop deze run wordt
ingezet, bedraagt de vluchttijd ongeveer 15", zoodat indien we
het eerste schot afgeven op het moment dat de run begint, het
doel toch ook niet langer dan ongeveer 30" werkelijk onder vuur
ligt.
We zullen nu nagaan, waar de batterijen het beste kunnen
worden opgesteld en daarvoor aannemen, dat we voor de verde
diging van een vast object beschikken over 4 batterijen, wat wel
een minimum geacht mag worden. In fig. 2 is aangenomen, dat
de batterijen zijn opgesteld op de buitenste grens van de kritische
zone en regelmatig om het object gegroepeerd. We zien dan, dat
het grootste gedeelte van de kritische zone slechts bestreken wordt
door 1 batterij, terwijl het overige gedeelte door 2 batterijen wordt
bestreken. Deze wijze van opstellen is niet gunstig, want indien
een batterij uitvalt, ontstaat een onbestreken corridor, waarlangs
de vijand ongehinderd kan aanvallen.
Bovendien heeft deze opstelling nog het volgende nadeel. Een
op de batterij aankomend vliegtuig moet zooals we reeds zeiden
onder vuur worden genomen op het moment dat de kritische zóne
bereikt wordt, maar op dat moment is het juist recht boven de
batterij gekomen en dus in den dooden kegel van het geschut,
want de grootste elevatie is ongeveer 85°. Doch erger is, dat het
vuurleidingstoestel even voordat het doel de buitenste grens
bereikt, het volgen van het doel moet onderbreken, 180° moet
omdraaien en daarna weer het doel opsporen en volgen. Hiermede
gaat tijd verloren en alvorens het doel weer onder vuur kan wor
den genomen zal reeds een goed deel van de kritische zóne zijn
doorvlogen. Ook in het gunstige geval dat, reeds vuur kan worden
gebracht alvorens het doel de kritische zone heeft bereikt moet
dit vuur onderbroken worden. De vijand weet dit evengoed als
wij, en tenzij andere factoren hem ertoe dwingen om uit een
andere richting aan te vallen, zal hij dit zeker uit de hierboven
genoemde richting doen.
Fig. 1 toont ons, dat een opstelling als hier aangegeven, veel
gunstiger is. De batterijen staan nu op den afwerpkring opgesteld.
Een klein gedeelte wordt door 1 batterij en een zeer groot gebied
door 2 batterijen bestreken, terwijl voorts nog een gedeelte onder
het vuur van 3 batterijen ligt. (De arceering in zoodanig gekozen
-dat enkele arceering aangeeft vuur van 1 batterij, dubbele arcee-
724
