Van de Londonsche politiek van tijdens den wereldoorlog was
na de buitverdeeling weinig meer overgebleven, al bleef London
Hoesein steunen. Deze vond het nu noodig om Ibn Saoed's gebied
binnen te vallen, die zonder veel omhaal Hoesein's troepen terug
wierp en zijn kalmte bewaarde. Hij wilde geduldig zijn en als
dat mogelijk was een verderen broederoorlog voorkomen. Maar
wel beloofde Ibn Saoed aan zijn Ichwan, dat als Hoesein nog
maals Saoedië zou binnenvallen, hij met hem zou afrekenen.
Nauwelijks had de querulant Hoesein dit vernomen of hij maakte
zich gereed tot den aanval, waarvoor hij ;de machtiging van Enge
land verzocht. Merkwaardig genoeg liet London Hoesein begaan
in de overtuiging, dat hij Ibn Saoed in een handomdraaien zou
hebben verslagen. Philby (a. v., blz. 268 e. v. vertelt 't aldus
822
„problemen welke de aandacht vroegen van de overwinnende staats
lieden en gedurende de periode van de vredesconferentie beteekende
„voor Europa Arabië niets meer danhet moederland van Faisoel,
„die zijn vader Hoesein in Parijs vertegenwoordigde, en het tooneel
„van Lawrence's verbazende wapenfeiten. Het werkelijke Arabië,
„achter den wcestijnrand, was bijna onbekend, zelfs in Whitehall,
„en de regeling van zijn problemen in handen van Lawrence die
„het te druk had met het verdedigen van de belangen van Faisoel
„en met de hopelooze taak om de opmerkzaamheid der Geallieerden
„te vestigen op de voorwaarden, welke Groot-Brittannië had aanvaard
„als premie voor de Arabische samenwerking, te voldoen op het
„uur der overwinning. Tijdens het verloop, werd, na veel schudden
„en herschudden der kaarten, het groote Arabische koninkrijk of
„keizerrijk van Hoesein's droomen beroofd van geheel Mescpotamië,
„geheel Syrië met de Transjordaansche districten, en geheel Palestina
„ten aanzien van welk laatste land de noodzakelijkheid om zich van
„de financieele „goodwill" en den steun van de Joden te verzekeren, het
„Britsche Gouvernement in een krtieke periode van den oorlog gedwon-
„gen was om de verklaring van November 1917 te geven, welke histo
risch is verbonden met den naam van mr. Balfour. Deze onvoorziene
„bagatellen, vruchten overigens van de moeizaam bevochten zege
„over de Turken, werden op gepaste wijze verdeeld tusschen Engeland
„en Frankrijk, en de bittere protesten van Kening Hoesein ter zijde
„gelegd. De verdeeling van de nieuwe gebieden werd uitgevoerd
„onder het toepasselijke mom van mandaten, hoewel de daadwerkelijke
„overheersehing van de z.g. mandaten niet werd verkleind door het
„gebruiken van dat vreemde euphemisme. De regeling heeft, zooals
„te verwachten was, voor Engelschen en Franschen hare onvermij-
„delijke oogst van onrust geleverdmaar de tijd heeft de eerste
„bitterheid en ontstemming, welke door de geheele Arabische wereld
„werden gevoeld toen bekend was, dat Groot-Brittannië niet in staat
„of onwillig was om zijn beloften te vervullen, ietwat verzacht." Philby
schreef dit in 1930. SI.).
„En de uitgestrekte provinciën, welke door Sjarief Hoesein bij de
„onderhandelingen van 1915 en 1916 waren bedongen, vormen nog
„steeds, in feite hoewel niet in naam, deelen van de werkelijke
„dominions der twee Groote Mogendheden, die in het geheim onderling
„een definitieve regeling overeenkwamen (Sykes-Picot. SI.), terwijl een
„hunner Groot Brittannië. SI.) met den Sjarief onderhandelde over
„een verdrag, dat alleen bedoeld was om een bijzonder belang te
„dienen (ml. steun aan Engeland tegen de Turken. SI.)".
