tegenstelling in de meeningen bij land- en zeemacht allesbehalve
wees op harmonie
De eerste inleider betoogde de noodzakelijkheid, om het zwaar
tepunt der defensie van Ned.-Indië te leggen bij de belangrijk te
versterken luchtmacht van de landmachtdeze zware bommen
werpers met hun zoo grooten actie-radius zouden hun vernieti
gende werking tegen pogingen van een vijand om ergens vasten
voet te krijgen, kunnen doen gelden tot aan de uiterste grenzen
van den archipel. Indien bijv. een invaller zich op Nieuw-Guinea
een basis zou willen scheppen, zou dat in den aanvang al kunnen
worden gestopt door actie van onze zware vliegtuigen. De marine-
luchtvloot werd daarvoor minder geschikt en minder efficiënt
geoordeeld en de marine zelf zou dus voor de beheersching van
den archipel een secundaire rol krijgen.
Had de inleider zich nu maar van deze laatste uitspraken onthou
den en in de plaats daarvan gesproken van samenwerking met de
marine, dan had hij zich heel wat bespaard. Want nu kwamen
eenige Marine-officieren niet bepaald vriendelijk tegen den inlei
der op, om te bewijzen, dat de bommenwerpers van de luchtmacht
nog de kunst van het werpen volstrekt niet verstonden, terwijl
die van de marine reeds een tiental jaren aan oefening en ervaring
hebben en dat overigens en dat was wel het voornaamste
de luchtmacht zonder de medewerking van, of beter gezegd,
zonder harmonische samenwerking met de schepen, nooit afdoende
resultaten kan bereiken.
Deze tegenstelling was daarom te betreuren, wijl zij den ouden
strijd van de supprematie van land- of zeemacht bij de defensie
weer demonstreerde en aanwakkerde, terwijl het toch eigenlijk
zoo voor de hand ligt, dat beide met hunne luchtmachten in
samenwerking met elkaar hunne taken zullen hebben te vervullen.
Het tweede gedeelte van de inleiding in genoemde vergadering
liet een ander gebrek aan harmonie zien. Een kapitein van den
Generalen Staf van het Kon. Ned.-Indische Leger bepleitte een
nieuwe organisatie voor dat leger, waarna zijn collega-leeraar aan
de Hoogere Krijgschool kwam vertellen, het niet met hem eens
te zijn. Wat echter niet opgemerkt werd was, dat de inleider zich
van de enorme financieele consequenties van zijn plan wel heel
gemakkelijk had afgemaakt en zijn nieuwe legerstelsel een uit
voering van zeer, zeer langen adem zou vereischen. Een organi
satie-voorstel als van dien spreker, ontworpen achter de schrijf
tafel, moge theoretisch een knap stuk werk zijn, voor de practijk
is het a priori onuitvoerbaar te noemen, wijl het niet voldoende
rekening houdt met wat al bestaat en met de middelen, die voors
hands beschikbaar zullen zijn.
840