„Maar ik ga in zooverre accoord met je, dat ik wilde dat „Rome de Oost nooit had veroverd. Rome zou veel wijzer „gehandeld hebben als het zich had bepaald tot eene „regeering over eene federatie van afstammelingen van „Jafeth. Alexander en Pompejus hebben heel wat te verant- „woordenbeiden kregen den titel De Groote, voor hun „Oostersche veroveringen, maar ik zie niet in dat een van „hen een werkelijke winst gebracht heeft aan zijn land. „Herodes (in gedachten) „Het zal eens alles van zelf geregeld worden, als wij maar „geduld hebben Tot zoover de aanhaling. En men leze de door Herodes niet verwachte regeling in het Nieuwe Testament, De Handelingen der Apostelen, Hoofdstuk 12. Opvallend is, hoe aan het einde der 18e eeuw (Fransche revolutie zich een merkwaardige geestelijke verandering in het Avondland manifesteerde bij welke het nationale bewust zijn zich trachtte vrij te maken van de dynastieke idee. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap zijn evenwel abstracte begrippen, geen concrete feiten en deze laatste vindt men in de dynastieke idee, welke allen Avondlandschen naties in het bloed zit, onver schillig hoe men het Staatsbestuur noemtrepubliek, monarchie, dictatuur of wat ook. Steeds is het een kleine groep, een haast te verwaarloozen minderheid, welke in naam van allen het oude of nieuwe idee vertegenwoordigt. Of dan de Avondlandsche dynastieke naties niet zijn ver anderd Helaas wel Omdat al die abstracte begrippen in onze cultuur zeker niet geheel zonder succes de aangevoelde saamhoorigheid hebben trachten te vervangen door een soort geciviliseerd nationalismewaarbij dan tegenover de samenbindende dynas tieke kracht als voldoend sterke band werden gesteld de gelijke moedertaal en het gezamenlijke schrift. Maar dat alles neemt toch niet weg, dat alle moderne Westersche naties van het Avondland in wezen de volken zijn van de oude dynastieke gebieden, en dat in alle een kleine minderheid van regenten voor allen regeert. Nu wij toch over nationalisme schrijven willen wij een kort woord wijden aan een uitwas welke internationalisme of ook wel cosmopolitisme wordt genoemd. Zij is een product van het intellect der wereldsteden, dat innerlijk vervreemd van bloed en bodem, in 'hét begrip natie geen verstandelijke inhoud meer vermag te ontdekken. Internationalisme is een geestesproduct, even sterk in zijn beredeneering als zwak in zijn feitelijkheid. Men denke slechts aan de houding der internationalen als het 1033

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 14