ontvangen, met name de HanoiYünNan-spoorbaan, en de weg
over LanChow naar de provincie Sinkiang en vandaar naar
Rusland. Ook is een weg van Birma (Myitkyina) naar YünNan
eemge maanden geleden gereedgekomen. Dat hierlangs reeds nu
veel zou kunnen worden vervoerd, wordt door ooggetuigen betwij-
ield. KunMing, de hoofdstad van YünNan, is door een autowe°"
verbonden met KweiYang, de hoofdstad van KweiChowvan
daar zou een spoorbaan gebouwd of tenminste in aanbouw
zijn naar ChangSha.
De Japanners verwachtten niet alleen groot militair resultaat
van de afsnijding van China's hoofd verbindingslijn met het bui-
tenland, zij hoopten tevens op een niet minder gewichtig resultaat
op politiek gebied. Gelet op de nog in 1936 in de zuidelijke pro
vinciën bestaande oppositie tegen het gezag der Nanking-regee-
ling, hoopten de Japanners, dat het verlies van CanTon en
eventueel van de provincie KwangTung, zou leiden tot de
afscheiding van de KwangTung- en KwangSi-generaals van
generaal ChiangKaiShih en de Centrale regeering. Indien zulks
gebeurd ware, zou het einde van den oorlog te voorzien zijn
geweest. De Japanners zijn echter in deze verwachting teleur
gesteld.
Ten slotte was daar de deprimeerende indruk, welken het bijna
gelijktijdige verlies van twee der belangrijkste Chineesche han
delssteden, de WuHan-steden en CanTon, op de Chineesche bevol-
"ing en het leger zou maken. Ook hierin werden de Japanners
teleurgesteld. Gelaten heeft het Chineesche volk beide verliezen
als mijlpalen op den lijdensweg aanvaard.
Uit het feit, dat de gedachtengang der Japanners door vele
buitenlanders wordt gedeeld, is het te verklaren, dat telkens wan
neer de Japanners in dezen krijg een hoofdstuk afsluiten, zooals
met de inname van NanKing en nu met de inname van de twee
bovengenoemde steden, geruchten over vredesonderhandelingen
opduiken. Degenen, die deze geruchten gelooven en helpen ver
spreiden, geven echter blijk geen juist inzicht te hebben in de
mentaliteit der beide partijen. Na elke overwinning of wat zij
ais zoodanig beschouwen zijn de Japansche militairen aller
minst geneigd hun vredesvoorwaarden te matigen. Het tegendeel
is waar. En evenzoo, hoe grooter de Chineesche verliezen worden
des te minder zijn deze geneigd den strijd op te geven op slech
tere voorwaarden. Wat voor nut zou het hebben gehad al die
verhezen te lijden voor voorwaarden, waaraan zij zich ook zonder
verhezen hadden kunnen onderwerpen. „It is absolutely incon
ceivable zeide Mr. WangChungHui begin November „that after
making such sacrifices China should now give up offering further
resistance. The Chinese people are in fact more determined than
ever to resist to the very utmost. They will 'continue to struggle
until Japan makes an offer for equitable peace." En aangezien
1170
