sperren zich wijd open en de aanvankelijk licht-rose gekleurde
snuit neemt een wit-blauwe tint aan. Sommige dieren gaan in
aansluiting hieraan te gronde. Zij vallen plotseling om, toonen
een krampachtige ademhaling, waarbij een schuimende vloeistof
uit bek en neus te voorschijn komt en kunnen zich niet meer
oprichten.
Laat men de dieren met rust, dan blijven zij stil zitten. De
ademhaling wordt minder frequent en dieper, de thorax slaat op
en neer en veroorzaakt een klappend geluid1). Plotseling vallen
de dieren om. Zij trachten zich op te richten, maar vallen weer
neer. De snuit is vaal-blauw, de neusvleugels sperren zich wijd
open, de oogbollen treden naar voren en de pupillen zijn groot.
De ademhaling wordt krampachtig.
Hierna volgen strekkrampen, waarbij groote hoeveelheden
schuimend vocht (25 cc) uit neus en bek te voorschijn komen.
Het geheele ziekteproces duurt 612 uren. Is na dien tijd de
dood niet ingetreden, dan volgt in den regel een spoedig herstel.
Slecht enkele dieren gaan later dan 12 uren na de vergiftiging
te gronde.
Opent men na den dood den thorax, dan vallen de longen niet
samen en vullen bijna de geheele borstholte op. Zij toonen over
een groote oppervlakte de kleur van frambozensap en een
duidelijke septateekening. Op sommige plaatsen heeft het long
weefsel een normale kleur. Vooral aan de randen is een macros
copisch bulleus emphyseem waar te nemen. Vergelijkt men de
longgewichten van normale met die der gestorven dieren, dan
blijkt dat de longen van de door het gas vergiftigde dieren veel
zwaarder zijn dan die van normale (tabel 1, 2, 3, 4).
1194
Lichaamsgewicht.
Longgewicht.
Hartgewicht.
585 gram
3.15 gram
2.60 gram
608
4.90
3.25
723
3.90
3.—
658
4.15
2.80
581
3.25
2.75
630
3.10
3.25
540
3.-
2.60
705
3.80
3.15
630
3.30
3.10
540
3.40
2.75
Totaal 6200 gram
Totaal 35.95 gram
Totaal 29.25 gram
Tabel nr. 1. Longgewichten van normale caviae. Vergelijk hiermede het
veel hoogere gewicht van de longen der controle-dieren in
tabel nr. 2, nr. 3 en nr. 4.
In dit stadium hebben Laqueur en Magnus sterke schommelingen in
den intrapleuralen negatieven druk waargenomen.
