uitgeroepen1). Die onafhankelijkheid was echter binnen de vol
gende grenzen bekneld
a. Engeland is verantwoordelijk voor de imperiale verbindings
wegen
b. de defensie van Egypte is Engelands zaak
c. Engeland beschermt de vreemde belangen en minderheden
d. de Soedan blijft voorshands een Engelsch-Egyptisch gezamen
lijk bestuurd gebied con-dominion)
Van staatkundige onafhankelijkheid kan dan ook moeilijk
worden gesproken. De Wafd-partij (Zaghloels schepping van 13
November 1918) ontving het Engelsche maaksel dan ook weinig
hartelijk met een schijnvrijheid toonde Egypte zich niet tevreden.
De nu volgende strijd om de onafhankelijkheid heeft 14 jaren
geduurd en van den beginne af was het duidelijk, dat Engeland
hem moest verliezen. Dat het verlies voor Engeland niet nog totaler
is geworden, dankt dit land slechts aan een toevallige samen
loop van omstandigheden. Op het tijdstip nl. dat Engeland welhaast
volledig zou moeten capituleeren, was voor Egypte een nieuwe
dreiging gekomen, in de gedaante van Italië; zoodat het voor
Egypte zaak werd om een mogelijke regeling met Engeland niet
af te scherp te stellen voor het eerst in de geschiedenis zag Egypte
eenig voordeel in een vriendschappelijke regeling met Engeland.
Na de verovering van Abessinië is de toestand ontstaan, dat de
Z.O.-punt van Libyë2) gevaarlijk dicht bij de Westgrens van
Abessinië is gekomen, zoodat de Soedan en Egypte bedenkelijk
tusschen de tang zitten.
En omdat Egypte voorloopig althans liever Engeland in den
Soedan ziet dan Italië, is het Engelsch-Egyptische verdrag van
1936 tot stand gekomen. De voornaamste bepalingen van dit
verdrag zijn de volgende
a. De Engelsche militaire bezetting van Egypte is geëindigd,
[dat wil niet zeggen, dat nu ook de Britsche troepen uit
Egypte zijn verdwenen. Integendeelzij worden alleen
minder zichtbaar gelegerd, uit de groote steden Alexandrië
13
O Deze jonge dynastie, Foead-Faroek, welke geer. druppel Egyptisch
of Arabisch bloed in de aderen heeft, zal o.i. op den duur met gemakkeli]
zijn te handhaven. Dat de tegenwoordige Koning Faroek ooit Khalief van
den Islam zal worden, zooals den laatsten tijd in de bladen nog al eens wordt
voorspeld, lijkt ons alleen al om zijn afstamming twijfelachtig.
2) De meeste Bos-atlas-uitgaven wijzen de Zuid-Oostgrens van Libyë
nog verkeerd aan. Deze loopt niet van Oost naar West op den 22sten
breedtegraad, doch sinds 1934 is door Engeland de als een punt naar
het Westen wijzende driehoek van den Soedan aan Italië afgestaan,
zoodat de Soedan en Libyë nu langs den 25sten lengtegraad aan elkaar
grenzen. De tang is maar voor een 1300 km openen bovendien heeft
Italië ook nog de bronnen van den Blauwen Nijl in handen
