De opleiding tot valschermspringer zal plaats moeten vinden bij de L.A. te Andir. Teneinde den man de techniek van den valschermsprong bij te brengen, is het bezit van een valscherm- springtoren, zooals foto I aangeeft, onmisbaard.i. het type, dat voor oefendoeleinden in het buitenland algemeen is ingevoerd. De opleiding van speciale valschermspringers zou jaarlijks b.v. in de z.g'. „slappe periode" kunnen worden gegeven aan een beperkt aantal mindere militairen, bij voorkeur te putten uit de cavalerie en de pioniers, daar dit personeel reeds in vredestijd vertrouwd is gemaakt met het gebruik van springmiddelen en het uitvoeren van vernielingen tot hun taak behoort. Op een periode van ongeveer 2 weken waarin het personeel „luchtvast wordt gemaakt en hen vertrouwen in het luchtwapen is bijgebracht zou de eigenlijke opleiding, welke slechts 1 maand behoeft te duren, kunnen volgen. Deze opleiding zou kunnen bestaan uit a. passen van valschermenaan en uitdoen van het harna- chement. b. valschermvouwen. c. uitvoeren van een aantal sprongen van den springtoren, eerst zonderdaarna met uitrusting (Foto II) d. het binnen een voorgeschreven tijd uitvoeren van den sprong van den springtorenhet in aansluiting daarmede zich verplaatsen naar een tevoren bepaald eenigszins verwijderd punt en het aldaar plaatsen van een springlading. e. het afwerpen van materialen uit vlgn. d.m.v. speciale val schermen. het vrijwillig uitvoeren van een parachutesprong (facul tatief). Ter belooning der aldus opgeleide militairen zou hun een onderscheidingsteeken kunnen worden verleend, b.v. in den vorm van een op den mouw te dragen geborduurde parachute, zoomede door het toekennen van een premie van b.v. 25.voor den eersten door hen uitgevoerden vrijen sprong. Op deze wijze zou ook in ons leger in tijd van oorlog steeds een aantal militairen ter beschikking staan, die opgeleid zijn voor de gewichtige, speciale taak van vernielingsdetachement per valscherm. Tenslotte willen wij als onze meening uitspreken, dat een springtoren mede van groote waarde zou zijn om aan het geheele L.A.-personeel, w.o. vele eenvoudige mil. helpers zijn, die her haaldelijk met parachute uitgerust meevliegen, het vertrouwen te geven en de vaardigheid in het gebruik van de parachute, indien in geval van nood onverwijld daarvan gebruik zou moeten worden gemaakt. 31

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 33