Ernst von Bergmann werd in het jaar 1836 als zoon van een plattelandsdominee in de Baltische provincie geboren. Van zijn ieugd wnten wij weinig. Omstreeks 1860 treffen wij hem aan als chirurgisch assistent aan de Russische universiteit Dorpat. Hp had toen blijkens den „Catalogus Morum" der Dorpatsche Alma M een veelbewogen studententijd achter den rug, was herhaalde malen ernstig gecorrigeerd wegens komsten nachtelijke ordeverstoringen en drinkgelagen, ja ze moet hij' op de nominatie hebben gestaan om van de umversiteit te worden verwij derd. Dit klinkt alles heel erg, doch men ver- lieze niet uit het oog, dat de Dorpatsche universiteit bekend stond om de uiterst ïtrenge tucht, welke zij onder haar discipelen hand haafde en wanneer von Bergmann toevallig aan een andere onde - tïhJichtïig zou hebben gestudeerd, dan had men vermoedelijk nauwelijks iets van zijn wandaden geweten. In het corpsleven van zijn tijd nam hij een vooraanstaande plaats in en ondanks zijn vaak ruw optreden - hij hadd^™ en aan zijn enorme lichaamskracht den bijnaam van „der te dSken - was hij zeer bemind bij zijn medestudenten en gewerd hem een haast afgodische vereering van de zijde zijner laHet was^mvTzijn bedoeling om medicijnen te studeeren, toen hijnaar^ Dorpat ging, nog veel minder zich in de armen te werpen der bloedige schutsgodin van het chirurgische mes. De studie der philolegie trok h§em aan doch waar deze faculteit overvuld bleek en Ernst geen geduld had om te wachten, koos hij vo loopig ds studieterreL de geneeskunde, en hij is haar-trouw gebleven gelukkig voor de geneeskunde zelf, die m harer béste zonen heeft gehad, gelukkig ook voor de lijdende menschheid. Zooals het toeval hem had gebracht tot de me jsche studie zoo gaf het toeval hem ook, nadat hij arts was geworden, het operatie mes in handen. Men maakte hem, met eenig tegenstribbelen zijnerzijds tot chirurgisch assistent, omdat de daarvoor uitverkore candidaat 'op het laatste oogenbhk zijn roeping ontrouw geworde de universiteit had verlaten. Nu zien wij een grondige verandering in von zich plotseling voltrekken. Was tot op dat oogenblik uit duideSk gebleken, dat hij door een ongelukkigen samenloop van omstandigheden gedreven tot een beroep, dat hem met aanstond, dit slechts met nauwelijks verholen tegenzin uitoefende, thans Sipen hem een enthusiasme en een energie aan, welke hem enkele jaren zouden doen stijgen tot de hoogte der besten in zijn vak. Booze tongen hebben beweerd, dat die geestdri voor de chirurgie slechts een gehuichelde was en alleen ten dc had de genegenheid te veroveren der dochter van den chef d chnicpae, waaronder hij werkte. Het is waar, vrouwen hebben 34

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 36