pogingen gedaan om de schepen door rookgordijnen aan zicht te onttrekken. Deze gordijnen werden zoowel door de torpedo jagers als door de vliegtuigen gelegd, omdat deze geen loonende doelen vormden voor de kustbatterijen. Gehuld in een dicht rookgordijn, startten de verkenningsvliegtuigen van de roode slagschepen en met succes werden de blauwe schepen met artil lerievuur beschoten. Het vuur dezer schepen werd daarna, geleid door de vliegtuigen, verlegd naar de sluizen van Miraflores. Op dit moment greep de verdediger naar zijn laatste redmiddel en liet de roode vloot door zijn onderzeebooten en torpedojagers aanvallen. Deze aanval werd echter tijdig ontdekt en door bombardement bestreden. Hiermede waren de manoeuvres beëindigd. Naar het oordeel der Amerikaansche autoriteiten heeft deze manoeuvre getoond, dat in een strijd ter zee tusschen twee ongeveer gelijke krachten, eerst dan een beslissing kan vallen, wanneer een der beiden het overwicht in de lucht heeft bevochten. De samenwerking van alle soorten schepen met de luchtstrijdkrachten geeft hun een grooter werkingssfeer en opent meer mogelijkheden. Beschikt men over een sterke luchtmacht, dan is een aanval op het Panamakanaal zeer wel mogelijk met een redelijke kans op succes. Het verloop der eerste drie dagen heeft aangetoond dat verrassende bombardementen mogelijk zijn, terwijl het succes dezer aanvallen slechts afhangt van de uitwerking der bommen op het te bombardeeren object. De uitwerking van het luchtafweergeschut kwam niet tot uitdrukking, hoewel het na den wereldoorlog, zoowel wat betreft dracht en vuursnelheid als wat betreft trefkans aanzienlijke verbeteringen had ondergaan. De actie der vliegkampschepen Saratoga en Lexington heeft aan de verwachtingen voldaan. Het kritieke moment bij de manoeuvres was de stoot der Saratoga naar het zuiden, waarbij het schip toch bij het aanbreken van den dag weer op den goeden afstand uit de kust was aangekomen. Het bevond zich toen nog op een afstand van ongeveer 150 mijl van het te bombar deeren objectop dit moment startten de 85 vliegtuigen. Zij waren dan ook op het gunstigste tijdstip boven het doel, juist bij dagaanbreken, zonder noemenswaardigen tegenstand onder vonden te hebben Na een vlucht van ongeveer 10 uur keerden zij weer op het vliegkampschip terug. Het is dus niet meer uit gesloten om doelen, welke zich op een afstand van 1000 tot 1500 mijl bevinden, bij het aanbreken vo.n den volgenden dag te bom bardeeren. Het starten op een dergelijk schip geeft weinig moeilijkheden. Gedurend deze manoeuvres werden uit de opstellingsruimten in het schip vijf vliegtuigafdeelingen aan dek gebracht, zonder 205

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 11