gebruik van licht en met een windsnelheid van 40 zeemijl. Staan de vliegtuigen startklaar dan kunnen zij in ongeveer 20 minuten starten. Het landen heeft in ongeveer den zelfden tijd plaats. In 1930 en 1931 hadden eveneens manoeuvres om het Panama kanaal plaats bijzonderheden daarvan ontbreken echter. Enkele gegevens zullen nog nader te berde worden gebracht bij de bespreking van later gehouden manoeuvres. Het jaar 1932 is van meer belang. Gecombineerde vloot- en luchtmanoeuvres hadden plaats in de omgeving van de Hawaii- eilanden. Verondersteld werd dat de Hawaiï-eilanden in handen van een roode partij waren gevallen en nu door een blauwe partij moesten worden heroverd. De expeditionnaire troepenmacht, ingescheept op transportschepen, werd geconvoyeerd door een gedeelte der vloot, bestaande uit de vliegkampschepen Saratoga en Lexington, welke op hun beurt weer onder dekking op een afstand van ongeveer 100 mijl voor de transportvloot uit voeren. Beide vliegkampschepen waren voorzien van twee afdeelingen jachtvliegtuigen en twee afdeelingen torpedo- en bombardements vliegtuigen. Op een afstand van ongeveer 60 mijl van den N.W. hoek van het eiland Oahu (Honolulu) gekomen, werden bij het aanbreken van den dag ondanks het slechte weer, de laag hangende bewolking en weinig zicht 172 vliegtuigen de lucht ingestuurd om de vijandelijke vliegtuigbases te bombardeeren. Deze aan vallen werden ingezet tegen de vliegterreinen Luke en Wheeler- field. De roode partij had echter haar luchtstrijdkrachten, welke nog niet de helft van die van den aanvaller bedroegen, naar andere terreinen overgebracht en slechts 2 groote gevechtsvlieg tuigen en 14 schijnvliegtuigen, samengesteld van oud materiaal, op deze terreinen achter gelaten. Op deze schijnvliegtuigen werd door de roode vliegtuigen energiek aangevallen. De verdediger deed geen tegenaanvallen met zijn luchtmacht het vliegtuigmoederschip kon op een afstand van ongeveer 60 mijl uit de kust blijven kruisen. Bij het aanbreken van den volgenden dag voerden de blauwe luchtstrijdkrachten wederom aanvallen uit op de bovengenoemde terreinen. De verdediger had juist een half uur te voren zijn geheele macht laten opstijgen en deze was verzameld bij Kahuhu- punt om den aanvaller bij zijn nadering te kunnen aangrijpen door de slechte weersomstandigheden moest evenwel van dezen aanval worden afgezien. In den middag stelden verkenningsvliegtuigen van den ver dediger vast dat 31 watervliegtuigen voor anker lagen in Hila Harbour, terwijl men het moederschip niet kon ontdekken binnen een cirkel met een straal van 75 mijl. Het weer was nog steeds 206

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 12