volkomen verrassing. De hangers en werkplaatsen werden geheel vernield, terwijl bij den tweeden aanval een zich nog op den grond bevindend vliegtuigeskader vernietigd werd. Tot 11.50 uur volgden de vliegtuigaanvallen elkaar op. Ook het hoofdkwartier moest het ontgelden, zoodat het ver plaatst moest worden naar Corozal, ongeveer '8 km van de kust aan het kanaal gelegen. Deze overbrenging had zonder stagnatie plaats, omdat de voorbereidingen reeds waren getroffen. De aanvallen der roode vliegtuigen op de sluizen bij Gatun en Christobal (van vitaal belang voor het kanaal) en op het vliegveld France Field werden met tegenaanvallen beantwoord, maar het succes was aan de roode zijde, zij het ook ten koste van zware verliezen. Gedurende deze luchtgevechten naderde de roode vloot de kust onder bescherming van door vliegtuigen gelegde nevel- en rookgordijnen. Te 9.30 uur nam zij deel aan den strijd, maar verloor door onderzeebootaanvallen een vlieg kampschip. In den loop van het gevecht werd het vliegkampschip Langley door een aanval van 10 bombardementsvliegtuigen ver nield maar op hun beurt werden deze 10 vliegtuigen weer door jagers neergeschoten. Te 11.50 uur was de oefening afgeloopen. In verband met het bovenstaande is het wel van belang te wijzen op de oefening in 1930 gehouden en meer speciaal op de verrichtingen van het vliegkampschip Saratoga. Dit schip was bij den aanvaller ingedeeld en bleef op grooten afstand van de kust buiten bereik van de luchtstrijdkrachten van den ver dediger. Het schip werd dan ook niet ontdekt. Het bevond zich 12 uur voor den eigenlijken aanval zou worden ingezet nog op 500 mijl van de kust. Bij het invallen der duisternis werd met zoo groot mogelijke snelheid naar het Panamakanaal koers gezet, zoodat men 's morgens vroeg bij het aanbreken van den dag nog slechts 150 mijl uit de kust was. Op dit moment stegen de vliegtuigen van het schip op om hun aanval op het kanaal uit te voeren. Zij vernielden alle kunstwerken zoodat het aanvalsplan als volkomen gelukt mag worden beschouwd. De Amerikaansche autoriteiten stelden zich dan ook op het standpunt dat de mogelijkheid om het Panamakanaal te veroveren en te vernielen inderdaad aan wezig is, zij het dan ook ten koste van zware verliezen. Uit de tot nu toe gehouden oefeningen blijkt wel dat men den afstand van 100 a 150 mijl als den normalen kan aanmerken waarop de tegenwoordige vliegkampschepen uit de kust blijven; het is deze afstand, welken de op die schepen ingedeelde vliegtuigen in de eerste plaats moeten overbruggen alvorens tot hun eigenlijke actie te kunnen overgaan. Bij verkenningen, het opsporen van vliegkampschepen ten doel hebbend dit zal o.i. voor de Ned.- 211

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 17