van rechtsgeleerden en diplomaten 1) men verkeerde toen onder den indruk van de geslaagde ballonvaarten, uitgevoerd tijdens het beleg van Parijs in 1870-71. Erkend werd, dat openlijk optredende luchtvaarders op gelijke wijze dienden te worden behandeld als andere openlijk strijdenden, een opvatting, welke lijnrecht inging tegen die van Bismarck, die hen wilde doen behandelen als spionnen. Evenwel, aan het gebruik van den lucht ballon als strijdmiddel dacht men eigenlijk nog niet. Ook in 1899 was dit vrijwel nog niet het geval. Zonder eenigen tegenstand werd op de le Haagsche Vredesconferentie een decla ratie aangenomen, luidende dat „de contracteerende mogendheden zich voor 5 jaar 2) verbonden tot een verbod van het werpen van projectielen en ontplofbare stoffen uit luchtballons of op andere nieuwe dergelijke wijzen"3). Zonder tegenstand, daar men wel reeds de mogelijkheid van genoemde handeling voorzag, doch bestuurbare ballons, welke projectielen in welken vorm dan ook zouden kunnen vervoeren, nog niet bestonden, noch ontwerpen of plannen voor den bouw daarvan bekend waren. De luchtvaart ontwikkelde zich echter sneller dan verwacht. Reeds tijdens de 2de Haagsche Vredesconferentie (1907) had men te doen met het voldongen feit van het bestaan van het vliegtuig. Aan de Declaratie van 1899 werd niettemin geen uitbreiding gegevenzij werd slechts hernieuwd „tot het einde van de 3de Vredesconferentie", waarbij werd gedacht aan een periode van, als te voren, ongeveer 8 jaar. Ditmaal trad de wereldoorlog op als spelbreker de 3de Vredesconferentie is nooit gehouden en daardoor is volgens veler meening, o.m. van prof. Francois, de juridische verbindbaarheid van de declaratie van 1907 aanvecht baar. Het bestaan van het vliegtuig met zijn te vermoeden gebruiksmogelijkheden had ten gevolge, dat de bereidwilligheid tot onderteekening der declaratie lang niet zoo groot was als in 1899 Engeland, Oostenrijk-Hongarije en de kleine mogendheden aanvaardden haar nog, Frankrijk, Duitschland en Rusland evenwel niet meer. Daar de declaratie die „si omnes clausule" bevatte 4) werd haar waarde door de onthouding van genoemde groote 221 b Op deze conferentie werd een ontwerp-verdrag samengesteld betref fende de wetten en gebruiken van den landoorloghet werd nimmer geratificeerd doch diende tot grondslag van het op de le Haagsche Vredes conferentie vastgestelde en op de 2e Haagsche Vredesconferentie gewijzigde Reglement betreffende de wetten en gebruiken van den oorlog te land, ook wel Haagsche Reglement genoemd (Zie Beo. blz. 19 e.v.) 2) Het lag aanvankelijk in de bedoeling, in 1904 weder bijeen te komen. De Russisch-Japansche oorlog verijdelde dit voornemen. 3) Vliegtuigen vallen dus eveneens onder de declaratie. D.i. de in vele verdragen voorkomende bepaling, dat „het verdrag slechts van toepassing zal zijn tusschen de verdragsluitende mogendheden en slechts indien de oorlogvoerenden alle partijen zijn bij het verdrag".

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 27