384 in uniform-herziening ten achter blijft bij de legers ba omhpende landen, waar de eenvoudige grijze velduniform in tijd van vrede zoo langzamerha door uitbreiding van kleurrijke onderscheidingsteeken een beter aanzien krSgvindt het gewenscht in het Zwits. leger eenzelfde gedragslijn te doen volgen aangezien e.e.a. van grooten invloed is op den geest van den troep. De soldaat stelt het dragen van kleurrijke onderscheidmgsteekenen op hoogen prijs. Het is niet juist dat alleen de kleeding van offn. en o.on een beter aanzien wordt gegeven. In het slot van zijn schriftuur zegt S„ toe te juichen is dat op het oogenblik in Zwitserland veel aandacht wordt geschonken aan het wel en wee van den soldaat. In dit opzicht echter wordt er te weinig gedacht aan de rol welke de uniform m het bestaan van den soldaat speelt. Deze factor is nog te weinig onderkend niettegenstaande m de practijk is gebleken, dat deze van grooten invloed is op den goeden geest van den soldaat en op het behoud van traditiën. Legerverpleging Het orgaan van de N.I.O.V. (Nr. 12 1938 en Nrs. 1 en 2 van 1939) bevat een artikel van Kap. A. J. Th. Boester over „De aanval op de verde&gmg van voormalig D.W.Afrika". M.b.t. de verpleging van de Eng. Unie-) troepen en de Duitsche troepen, ontleenen we aan dit artikel het volgende De vervleqing gedurende den Engelschen veldtocht. j Reeds bij de voorbereiding van den veldtocht werden moeihjkheden^voo zien vooral wat betreft water. Van Eng. zijde werd reeds dadelijk van het standpunt uitgegaan, dat e.e.a. behoorlijk moest worden voorbereid wilde men eenige kans van slagen hebben. Het was nu eenmaal niet voldoende om met een overmacht het Duitsche gebied binnen te dringen. In de eerste plaats was het noodzakelijk te zorgen voor een behoorlijke verpleging van man en paard Hiertoe was het absoluut noodzakelijk, dat over een behoorlijk aantal auto's werd beschikt. De spoorlijnen, hoewel voor strategische doeleinden aangelegd, heten heel wat te wenschen over. De sPoor^ege^.^ude"^? Keetmanshoop, Kalkfontein, Zuid-Keetmanshoop en Karibib Swakop- mund hadden kaapspoorbreedte de spoorweg Swakopmund - en Grootfontein bestond slechts uit smalspoor ter breedte van 60 cm.Een e ander kwam natuurlijk niet ten goede aan een vlot vervoer bovendien moesten de Engelschen rekenen op opvoer van kolen Ook niet schitterend. Verharde wegen kende men m D. W. Afr. met. De Durt schers hadden in autotractie voor oorlogsdoeleinden geen vertrouwen zij hadden trouwens nooit proeven genomen. Door de Eng. is echter autotractie op ruime schaal toegepast, zoowel voor personen- als voor goederenvervo De Eng. hadden de beschikking over ongeveer 2000 personen- en vracht auto's. Ten einde tegemoet te komen aan de enorme slijtage der banden w later te Karibib een vulkaniseerwerkplaats ingericht. De voeding der troepen was over het algemeen goed, de bereiding van het voedsel liet echter te wenschen over. Sprongsgewijze werd als rege voorwaarts gegaan, waarbij dikwijls het uiterste van man en Pfardweri gevergd. Na zoo'n sprong werd echter steeds zeer veel aandacht beste»! fan de verpleging. De bevelhebber Botha ging van het standpunt uit dat men tijdens den opmarsch onafhankelijk moest zijn van tremen De ge or- ceerde marschen duurden soms een week, waarbij de bereden troepen een enkele maal 60 a 70 km per dag aflegden. Gedurende deze marschen moesten de menschen zich meestal met wat hard brood en jam tevreden stellen Er werd rekening gehouden met de groote moeilijkheden, welke de water- vookEiZOU opleveren. Een voldoend e.nted genomen. De watervoorziening was achterlijk in D. W. Afr. het land echter overal voldoende water leveren. De Duitschers misten de noodige ervarin^ en achtten een inval van een sterke troepenmacht onuitvoerbaar, daar zFj den waterarmen woestijngordel een onoverkomelijke hindernis

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 100