385 vonden. De veldtocht onder Botha heeft echter het bewijs geleverd, dat de moderne techniek in staat is, dergelijke hindemissen te overwinnen. De Engn. hadden bovendien geluk, want juist in het voorjaar 1915 viel er overvloedig regen. De Duitschers achtten een opmarsch door de woestijn Namib onmogelijk, vergaten echter, dat het grootste deel der Unie-troepen met de woestijn vertrouwd was. Men besteedde de uiterste zorg aan de watervoorziening, want zonder dat daarin op afdoende wijze was voorzien, behoefde men aan een oprukken door de Namib niet te denken. Men bouwde een destillatie inrichting voor zeewater te Luderitzbocht, benevens een reservoir, dat 300.000 gallons (1 gallon is 4.5 liter) water kon bevatten. De opbrengst der destillatie-inrichting werd aangevuld met drinkwater, aangevoerd uit Kaap stad. De dagelijksche aanvoer door de woestijn van voldoende drinkwater voor een troepenmacht sterk 6600 man benevens de noodige paarden en muildieren, was echter een moeilijker op te lossen vraagstuk. Het water vervoer door het mulle zand met auto's, dan wel karren was zeer bezwaarlijk en eischte bovendien te veel vervoermiddelen. De spoorlijn was wel het aangewezen hulpmiddel, echter was het natuurlijk noodzakelijk, dat de lijn behoorlijk werd bewaakt. De grasvoorziening leverde reeds moeilijkheden op voordat de eigenlijke woestijn werd betreden. Naderhand, toen men in het woestijngebied kwam moest alles worden opgevoerd, waarbij de spoorweg wederom een zeer belangrijke rol speelde. Geheel in het Zuiden was het nog moeilijker, want daar had men geen spoorweg, zoodat groote ontberingen werden geleden bij het doorschrijden van de woestijnstrook van het grensgebied. Bovendien hadden de Duitschers alle bronnen onbruikbaar gemaakt. Vooral de O.-colonne had het zwaar te verantwoorden. Alle opvoer vond plaats met auto's, doch ossen-spannen moesten vaak te hulp komen, om de auto's door het zand te trekken. Men kon aan de paarden slechts zeer kleine rantsoenen hard voer verstrekken als gevolg van de groote opvoermoeilijkheden. In het midden en het Noorden van het land had men bij het doorschrijden van de Namib met dezelfde moeilijkheden te kampen. Na het gevecht bij Jakalswater waren de Engn. door verplegir.gsmoeilijkheden gedwongen van een vervolging af te zien. De bereden brigades werden in de eerste plaats vervangen door inf.brign., aangezien de verpleging dan eenvoudiger werd. Tot km 13 werd alles opgevoerd langs den spoorweg, daar werd alles op karren geladen, die de artikelen over den Swakop brachtenhier werd vervolgens overgeladen op auto's, die een en ander 20 km het binnenland in vervoerdendaarna moest alles weer op karren worden geladen. Inder daad een ingewikkeld systeem Wat de watervoorziening betreft, werd een dankbaar gebruik gemaakt van de medegenomen boormachines. De opvoer van het water bleef echter een moeilijk iets, men moest speciale watertreinen laten loopen. Ook de verdere opmarsch naar Windhoek en vervolgens naar het Noorden ging met groote moeilijkheden op verplegingsgebied gepaard. Dank zij het gcede werk van intendance en treinpersoneel gelukte het steeds ruime rantsoenen te verstrekken. Alleen de laatste weken moesten man en paard zich soms met een kwart rantsoen tevreden stellen. De verpleging der Duitsche troepen. Op het gebied der oorlogsvoorbereiding was weinig of niets gedaan. Men had alles berekend voor de sterkte der Schutztmppe en het is dus te begrijpen, dat, toen de sterkte van het leger van 1600 man plotseling op ruim 5000 werd gebracht, groote moeilijkheden op verplegingsgebied waren te verwachten. In het 'begin van den oorlog ging er bovendien veel vee verloren. De farmers moesten opkomenhet vee bleef onverzorgd achter en werd een welkome prooi voor de rondzwervende inboorlingen. In dezen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 101