2. GRAFIEKSCHIETEN
door
J. H. G. VAN MARLE,
le Luitenant der Artillerie.
(Met een aantal schetsen)
1. Inleiding.
Het zoogenaamde „grafiekschieten" is een bij de 'artillerie in
gebruik zijnde sehietmethode, waarmede beoogd wordt op eenvou
dige en snelle wijze nauwkeurig de zijdelingsche richting naar een
doel te verkrijgen, waarna op eveneens eenvoudige wijze de
artilleristische afstand gevonden wordt.
Daartoe wordt gebruik gemaakt van de combinatie van de
waarnemingen van een serie schoten door twee posten, welke
serie schoten op een bepaalde wijze door de batterij wordt afge
geven. De plaatsen van de beide posten kunnen betrekkelijk
willekeurig worden gekozen. Voor de eigenlijke toepassing van
de methode behoeft de ligging van deze posten slechts zeer globaal
bekend te zijn. In de practijk is een bepaalde minimum snijdings-
hoek tusschen de beide waarnemingslijnen gewenscht om de
methode met goed resultaat te kunnen aanwendende keuze van
de plaatsen der posten is alzoo aan eenige eischen gebonden. Dp
den minimum snijdingshoek zal nog nader worden teruggekomen.
Een beschrijving van de uitvoering van het grafiekschieten
wordt gegeven in het V.s. art. I pt. 151, 4, terwijl eenige toelich
tingen zijn vastgelegd in het H.s. art. pt. 181.
Terwijl oorspronkelijk de bij onze artillerie gebruikte methode
eveneens in het Fransche leger werd toegepast, is men daar thans
ertoe overgegaan, de waarnemingen van de beide posten op een
eenigszins andere wijze te verwerken (Instruction générale sur le
tir de 1'artillerie, 1937, pt. 543). Daar het wijzigen van een inge
burgerde en algemeen bekende werkwijze, normaal gesproken,
slechts aanbeveling verdient, indien aan een nieuwe werkwijze
belangrijke voordeelen verbonden zijn, kwam het ons gewenscht
voor, beide methoden aan een nadere beschouwing te onderwer
pen en v.z.v. mogelijk aan de practijk te toetsen.
Aangezien in de toelichtingen vermeld in het H.s. art. géén
zuiver wiskundig bewijs van het grafiekschieten wordt gegeven
397