De financieele zijde.
B. De zelfde schrijver bespreekt in het Utrechtsch Nieuwsblad
van 6 Mei 1939 als volgt het vraagstuk.
Land- of watervliegtuigen bij de verdediging van Indië.
560
Voorts zal het een aanvaller niet mogelijk zijn onze luchtactie te
neutraliseeren, terwijl dit bij een klein eskader van slagschepen in een
gebied als onzen Archipel veel gemakkelijker zal vallen, dank zij de
overmacht, waarover hij ter zee altijd zal kunnen beschikken.
Een factor van groot belang is verder, dat aangezien versterking
der Indische defensie urgent is, het dringend noodzakelijk is, dat die
op korten termijn verkregen wordt. Dat is bij den bouw van slag
schepen, waarmede van dit oogenbik af, zeker zes jaren gemoeid zullen
zijn, uitgesloten. De vliegtuigindustrie kan in korten tijd een groot
aantal vliegtuigen afleveren en de moeilijkheid zal daar meer liggen in
de opleiding van het benoodigde personeel. Als men echter ziet, wat
op dat gebied in korten tijd in Engeland en Amerika bereikt werd,
zal dit ons zeker ook mogelijk zijn, vooral als men bedenkt, wat nu
reeds in Indië gedaan is waardoor een basis werd verkregen, waarop
verder kan worden voortgebouwd.
Het scheppen van een eigen vliegtuig-industrie op Java wordt dan
ook mogelijk en nu Australië en Fransch Indo-China daar reeds toe
zijn overgegaan, klemt dit voor onzen Archipel, waar voor de lucht
vaart zulke groote mogelijkheden liggen, nog sterker.
Ten slotte de financieele zijde.
In dit blad heb ik 26 November van het vorige jaar uitvoerige
gegevens omtrent de kosten van aanschaffing en exploitatie van vlieg
tuigen, als thans in Indië in gebruik, vermeld en de misleidende
propaganda, die daaromtrent gevoerd werd, weerlegd. Aan de hand
daarvan zou een versterking van de luchtmacht tot 400 vliegtuigen
een jaarlijksche verhooging van het defensiebudget in Indië met ruim
twintig millioen gulden vorderen, waarbij er dan op gerekend is,
dat geen vliegtuig langer dan zeven jaren in dienst zal blijven en
de luchtmacht derhalve uit volkomen gevechtswaardig materiaal blijft
samengesteld.
Dit bedrag, dat slechts één vierde bedraagt, van hetgeen een eskader
van slagschepen zou kosten, blijft binnen de grenzen van het mogelijke
en zal zelfs geheel door Indië betaald kunnen worden, wanneer de
kosten der vloot vcor rekening van het moederland gebracht worden.
De grens van het mogelijke zal dan voor de defensieuitgaven niet
overschreden, de vele andere voorzieningen op allerlei gebied, welke
het Indische Gouvernement moet treffen, zullen niet in gevaar ge
bracht worden, terwijl dan een mate van veiligheid verkregen zal
zijn, grooter dan met een eskader van drie slagschepen te bereiken
valt en die ook veel beter aansluit bij onze zelfstandigheidspolitiek,
welke de verdediging van het eigen grondgebied vóórop stelt.
Laat men toch de groote beteekenis van het moderne vliegtuig
voor den strijd ter zee in een uitgestrekt eilandengebied beseffen en
inzien, dat de goede verdediging van onzen Archipel dientengevolge
geenszins synoniem behoeft te zijn met de grootheid der marine.
Een sprekend feit is, dat de K.N.I.L.M., voor wie het safety first ook
ten volle moet gelden haar luchtverkeer in den archipel en met
Australië, met landvliegituigen onderhoudt.
Watervliegtuig is duurder in aankoop en onderhoud.
In het Voorloopig Verslag van de Eerste Kamer der Staten-Generaal
op de Indische begrooting voor 1939 hebben eenige senatoren de
