568 krachten bij het gevecht dan wel in het dooden van vrouwen en kinderen in dichtbevolkte steden? De aanval van Gnl. Escamez's divisie op een versterkte heuvel stelling tusschen Teruel en Valencia, waarin bwrn. en gevechtsvlgn. een even beslissend aandeel zouden hebben als artillerie en tanks, was begonnen. Evenals in den wereldoorlog werd hij geopend door een artillerievuur, hetwelk de vij .stelling over een breedte van onge veer 2 km bedekte. De heuvel (het aanvalsdoel) lag ruim 2 km van ons front. Toen de inleidende beschieting een uur had geduurd, kwamen de vlgn. Een groep van 4 maal 3 bwrn. achter elkaai, met daarboven een groep van 3 maal 5 jagers voor bescherming. De bwrn. vlogen naar den vij. linkervleugel. Het artvuur stopte en nauwelijks was rook en stof wat verdwenen of de bwrn. draaiden naar links en begonnen achter elkaar op 800 a 1000 m hoogte de vij. stelling van rechts naar links te bombardeeren (de bommen vielen één voor één). Aan het eind gekomen werd achter de eigen stelling om terug gevlogen en begon het bombardement opnieuw, tot 3 malen toe. Gedurende dit bomb, hield de vij. art. zich stil, blijkbaar om zich niet aan de bwrn. te verraden. Tijdens de derde ronde kwamen 7 tweedekkers (Heinkel 48 S) op het tooneel, bewapend met 2 mitrn. en 30 lichte bommen. Dat was de ketting De Spanjaarden zijn hier zeer trotsch op. Zij vliegen achter elkaar op ongeveer 300 m hoogte en duiken dan tot op 50 m over de vij. stelling, gooien hun bommen en beschieten de loopgraven. De bemanning bestaat uit vrijwilligers; zij dragen als insigne een gouden ketting, horizontaal op een rond blauw veldboven en onder de ketting een witte wolk. Nauwelijks was de laatste bwr. aan het eind van de derde ronde en de rook wat opgetrokken of de eerste van de „ketting" begon zijn werk. Doen de zware bwrn. hetzelfde als de artillerie n.l. de loopgraven, dekkingen en vuurstellingen vernielen -- de „ketting" is bestemd om (gelijk het inf.geschut) overgebleven mitrn. op te ruimen, de schutters buiten gevecht te stellen of zich te doen dekken en zoo de eigen infanterie het oprukken te vergemakkelijken. In de thans volgende 26 min. cirkelde de „ketting 12 maal over de vij. stelling. Gedurende de eerste keeren werden alleen bommen gebruikt, daarna door de oneven nummers bommen en door de even nummers mitrn., ten slotte ging het zonder bepaalden regel. Tijdens het bomb, van de zware bwrn. werd geen afweervuur gehoord, thans ratelden de vij. mitrn. tegen de „ketting". Middelerwijl naderden de inf. en vechtwagens de vij. stelling. Toen de „ketting" vertrok, kwamen 3 vlgn. van hetzelfde type als aflossing en vlogen over de stelling om waar noodig nog in te grijpen. De jagers, hoog in de lucht, bleven op hun post. De infanterie-aanval. Na het vertrek van de „ketting" was het een oogenblik stil. Doch spoedig brak het lawaai van mitrn. en li.mortieren aan beide zijden los De verdedigers staken het hoofd weer opde li.mortieren en mitrn. aan het hoofd van de kleine colonnes aanvallende inf. beschoten de stelling. Daarin mengde zich de scherpe knal van het tankkanon. De tanks rukten vóór de inf. op en vielen op de sterkste punten van de vijstelling aan. In dit gevecht had de vijand geen tankafweer- geschut óf het was vernield door het voorafgaande vuur, want geen enkele tank werd vernield, hetgeen zeer ongewoon was in de practijk van den Spaanschen krijg. Het duurde niet lang of de aanv. mf. bereikte hier en daar de vij loopgraven en begon de rest van de stelling op te rollen. Herhaal delijk vielen ook de 3 vlgn. op bepaalde punten aan met mitrn. en

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 118