572
Infanterie.
Tactiek.
Van het in bewerking zijnde nieuwe Fransche inf. reglement is het
tweede deel „Ie combat'' verschenen. In de R.d'Inf. van Oct. '38 neemt een
der leden van de commissie van samenstelling, de capt. De Linarès, de
hoofdzaken van het regl. in beschouwing, waaraan wij het volgende ont-
leenen.
S. merkt op, dat de omwerking van het inf.regl. van '28 noodzakelijk
werd, eendeels door de vergaande veranderingen in bewapening en orga
nisatie, o.a. de ruime toepassing van motorisatie, anderdeels door den voor
uitgang van strijdmiddelen en strijdwijzen van de andere wapens, in het
bijzonder de pantser- en luchtstrijdkrachten.
Ten einde de oorlogservaring levendig te houden, zijn in den tekst ver
schillende „fruits d'expérience" verwerkt, waardoor bepaalde lessen uit den
wereldoorlog aan de vergetelheid zijn onttrokken.
S. stelt vast, dat de volgorde, waarin de stof wordt behandeld nl.
eerst de karakteristieke eigenschappen en vechtwijze der inf., direct hierop
aansluitend, de tactiek der andere wapens (vewn., art., cav., pi. en lucht-
wapen), en hieruit afgeleid de wijze waarop de inf. in samenwerking met
andere wapens het gevecht moet voeren geen ruimte laat aan de
volgens S. verkeerde opvatting, dat de inf. zonder steun van deze wapens
zou kunnen optreden en dat met name de steun van vewn. tijdens het
inf. gevecht tot de uitzonderingen zou behooren.
In het nieuwe regl. wordt in de eerste plaats de nadruk gelegd op de
„puissance écrasante du feu", welke het gevolg is van het gebruik van
handzame en krachtige wapenen, terwijl door de motorisatie en mecha
nisatie het mogelijk is de munitieaanvulling op te voeren en zelfs op het
gevechtsveld de zwaarste wapenen snel te verplaatsen. In het voorschrift
zijn uitvoerige regels opgenomen voor „une coordination rationelle" van de
vuren van de verschillende inf. wapenen, zoowel bij den aanval als bij de
verdediging, welke samenwerking een voorwaarde is voor het verkrijgen
van het vuuroverwicht.
Anderzijds dient de inf. alles in het werk te stellen om zich aan de
werkzaamheid van het vij. vuur te onttrekken en door maskeering en een
voortdurende beveiliging tegen gas, vewn. en lstrkrn. er naar te streven
het eigen vuur een „caractère de permanence" te geven. Bijzondere aan
dacht is besteed aan de waarde van het terrein, dat de inf. in staat stelt
haar vuurkracht te vergrooten en zich tegen het vij. vuur te beveiligen.
Bovendien legt het de mogelijkheden van het gebruik van vewn. aan
banden. Volgens S. is dan ook het terrein de basis, waarop de tactiek
van de inf. berust. De „stabilisation", welke in de laatste oorlogsjaren
optrad, is oorzaak, dat de waarde van het terrein langen tijd werd onder
schat, hetgeen tot belangrijke verliezen zou kunnen leiden.
Het vuurgevecht, hoe belangrijk ook, zal evenwel niet voldoende zijn,
den vij. den eigen wil op te leggen. Slechts de dreiging van het hand
gemeen, „l'action du choc", voorafgegaan door het vuur op korten afstand,
zal de overwinning kunnen brengen. Vuurkracht en stootkracht worden
dus voorop gesteld de beweging dient om de wapenen naar den vij. te
brengen, en wel op plaatsen, waar zij werkzaam kunnen worden ingezet.
De vroeger voorgeschreven wisselwerking tusschen vuur en beweging is
in het nieuwe voorschrift losgelatende onderdeelen,, behoorende
tot het aanvalséchelon zullen ieder voor zich trachten zoo diep
mogelijk in de vij. ostln. door te dringen, om door uitbreiding in de
breedte het voorwaarts gaan van de nevenafdn. te bevorderen. De samen
koppeling van vuur en beweging vormt den grondslag voor de manoeuvre
op de beteekenis van de omvatting (ook plaatselijk en in klein verband)
onder vasthouden van het front, wordt bijzondere nadruk gelegd. Ten
slotte moet de stootkracht de beslissing brengen. M.h.o. op deze veranderde
