573
inzichten is de benaming van de voorste lime van de aanvattende mf.,
het vroeger genoemde „échelon de feu", gewijzigd m „echelon d attaque
In het bijzonder vestigt S. er vervolgens de aandacht op dat slechts de
aanval de overwinning kan brengen en dat de aanval alleen kan slagen
met steun van vewn. en van andere wapens, lstrkrn. en bovenal art
ondanks de kracht, welke de inf. in haar eigen wapenen vindt Het blijft
evenwel niet minder waar, dat slechts de inf. het terrein kan behouden en
dat de ingezette manoeuvre en de steun van de andere wapens zonder
gevolg blijven, indien de inf. niet beschikt over een hoog moreel, „eet
en dernier ressort par le coeur du fantassin que la victoire sera gagnee....
La tache de l'infanterie est glorieuse entre toutes. Le bon citoyen
considérer comme un honneur de servir dans ses rangs
In de plaats van de voorheen gevolgde, volgens S. kunstmatige, splitsing
van de voorhoede in een „échelon de reconnaissance en een echelon
de combat" treedt in het onderwerpelijke voorschrift de indeeling m een
échelon de tête" en een „échelon reserve welke na het tot stand
brengen van de gevechtsaanraking, geheel ^natuurlijk overgaan in e
„échelon d'attaque" en de „unité de réserve".
T.a.v. het voorgeschrevene inzake de verdediging volstaan wij met e
vermelden, dat de zw. inf. wapenen over de hwl. en de stoplijn worden
verdeeld, m.d.v., dat het grootste deel van deze wapenen moet kunnen
medewerken aan den vuursteun vóór de hws. De stfllmg e
steunpunten (weerstandskernen) en door vuur beheerschte tusschenrmm-
ten. Het eigen vuur moet als een gesloten, diep net voor en in de stelling
liggen, waarin de aanvaller vast loopt. Vuur op groote afstanden en vuur
uft reserve- en wisselstellingen moet worden voorbereid. Naast het aan
eengesloten vuurfront (vuurnet) wordt m een beweeglijke vuurleidma
voorzien. De reserves in eerste linie moeten zich in van te voren verkende
stellingen met vuur tegenover een binnengedrongen vij. kunnen stellen (af
grendelen) het uitvoeren van tegenstooten is evenwel niet uitgesloten.
D Geheel nieuw is de opname van een „instruction générale sur le tir de
l'infanterie", waarin de grondbeginselen van het schieten worden behan
deld, waarvan de kennis noodig is voor een juist gebruik van de ver
schillende krombaan- en vlakbaanvuurwapenen, welke^ organiek bij de mf.
zijn ingedeeld (balistique, regies de preparation et d execution des tirs, etc.)
Ook in Duitschlan-d verschenen eenige nieuwe voorschriften waarm net
tactisch gebruik van inf. wapenen is vastgelegd en welke waard zijn, mede
ter vergelijking met het Fransche standpunt, aan een korte beschouwma
te worden onderworpen.
Een aan de Duitsche infanterieverstrekt „Merkblatt draagt den titel
Der Feuerkampf der Infanterie". In de inleiding wordt vooropgesteld, dat
zoowel bij den aanval als in de verdediging, het inf. gevecht tot het hand
gemeen een vuurgevecht is, derhalve een strijd om het vuuroverwicht met
het doel, den tegenstander te onderdrukken en te vernietigen. Het vuur
overwicht wordt verkregen door inzet van een voldoend aantal vuur
wapenen en een voldoende hoeveelheid munitie, alsmede door een regeling
van het vuur naar tijd en plaats.
Het eerste hoofdstuk vermeldt o.m., dat tijdens elk vuurgevecht ee
vuurplan onmisbaar is. Onder het begrip vuurplan verstaat men meestal
een schets met alle mogelijke roode, groene en blauwe lijnen, waarmede
de vuren in en voor een stelling worden aangegeven. Het is evenwel niet
juist alleen bij de verdediging een vuurplan vast te stellen een vuurplan
is even onmisbaar bij den aanval op een tegenstander, die zich ter ver
dediging heeft ingericht. Juist bij den aanval krijgt de regeling van het
vuur volgens een bepaald plan een bijzondere beteekems.
De volgende hoofdstukken geven aanwijzingen omtrent de samenwerking
tusschen de lichte en de zware inf. wapenen en de samenwerking van de
inf. met de art., welke aanwijzingen wij onzen infanteristen ten zeerste
ter bestudeering kunnen aanbevelen.
