588
aan de plannen tot sluiting van een Zwarte Zee pact, waarbij Moskou uit
eraard de eerste viool zou spelen.
Duitschland bood, zooals Roosevelt had voorgesteld, verschillenden na-
buren non-agressie verdragen aan niettegenstaande Hitler in zijn rede van
28 April had verklaard, dat het initiatief daartoe van de belanghebbenden
moest uitgaan. Noorwegen, Zweden en Finland wezen het aanbod hoffelijk
af Denemarken aanvaardde het, terwijl ook Estland en Letland dit schijnen
te 'zullen doen. Is Lithauen niets aangeboden Zou er dan altijd nog sprake
zijn van een afstand van den corridor tegen schadeloosstelling van Polen
met een aan de Oostzee grenzend deel van Lithauen en inlijving van het
resteerende bij Letland, een van de vele booze plannen waarvan Berlijn
wordt beticht? Telegrammen meldden, dat het aan Lithauen den eisch had
gesteld allen in- en uitvoer over Memel te laten loopen een later bericht
wilde, 'dat Duitschland Z. van Memel een vrijhaven aanbood. Een ander
voorbeeld van tegenstrijdige berichtgeving.
De verhouding tot Polen dreigde door een incident, waarbij aan Duitsche
zijde een doode viel, zeer te verslechteren; men trok reeds parallellen met
de incidenten, welke 'aan de verdwijning van Tsjecho-Slowakije vooraf
pingen. Het bleef echter, evenals tusschen Polen en Danzig, bij scherpe
protesten, welke aan weerszijden ter zijde werden gelegd en slechts aanleiding
gaven tot steeds hooger opgevoerde eischen. Zoo verlangde Warschau gehee
Silezië doch wie op de hoogte is van hetgeen zich over die provmcie m l?ls—
1920 afspeelde, waarbij de zoo juist in Polen teruggekeerde agitator Kortanty
een belangrijke rol speelde en waarna tenslotte een deel van het industrie
gebied aan Polen werd afgestaan, zal tevens weten dat die eisch nooit ernstig
kan zijn gemeend. Warschau zette daarna op aandrang van Londen
de deur open voor een vreedzame beslechting van de geschillen. Berlijn
reageerde niet, evenmin op de rede in het Engelsche parlement waarin de
minister zeide bereid te zijn tot bespreking van de hangende vraagstukken,
waaronder dat inzake de koloniën.
T~n einde zelf gespaard te worden spaart Joegoslavië kool en geitna
zijnbezoek aan Rome zal de prins-regent Paul zich naar Berlijn en Londen
begeven, waarna Parijs ook nog wel op het programma zal verschijnen. De
gezant aldaar vroeg naar den bekenden weg door er zijn verwondering over
te uiten dat Engeland en Frankrijk zich wel garant verklaarden voor Grie
kenland' Roemenië en Turkije doch niet voor Joegoslavië. Doch ook deze
oogenschij nlij k dwaze vraag kan in het diplomatieke spel passen.
Niet minder naiëf klonk het bericht dat de Romeensche munster Gafencu
zijn Bulgaarschen collega op de Donau ging inlichten omtrent de reden van
het Turksche, Roemeensche en a.s. Russische samengaan met Engeland en
Frankrijk ten teinde de Bulgaarsche bezwaren tegen toetreding tot den
Balkanbond weg te nemen; in klare taal zal het er wel op neer zijn gekomen.
wat die toetreding moet kosten.
Turkije kreeg, zooals vermeld, zijn zin inzake Hatray het is nu plotseling
ontwaakt". De Syriërs gaven hun mandataris te kennen, dat hun geduld
zoo zoetjes aan uitgeput raaktuit Parijs werd gemeld, dat men nu heele-
maal niet meer van plan is de overeenkomst in werking te stellen waarbij
een zekere mate van onafhankelijkheid zou worden gegeven. Engeland
daarentegen schijnt Transjordanië eenige concessies te zullen doen op het
gebied van zelfstandigheid. Inzake Palestina besloot het de Balfour-ver-
klaring welke dit gebied tot Jewish home bestemde, m te trekken. De
Palestina-politiek, welke in het parlement slechts door een kleine meerder
heid werd goedgekeurd en uiteengevet is in een Witboek, vond m het alge
meen geen gunstig onthaalJoden en Arabieren noemden het een Zwart-
b°Egypte kreeg uit Libye maarschalk Balbo op bezoek die van de ^gelegen
heid gebruik maakte voor het uitspreken van een „waarschuwing wordt
het zoo langzamerhand niet tijd, wat minder belangstellmg te betoonen voor
uitlatingen van alle wiUekeurige hooge en minder hooge functionarissen
