eenstemmig oordeel van de Indische Regeering, van zijn ambts voorganger en van hemzelf de landbommenwerpers mede een onmisbaren factor vormen bij de verdediging van Nederlandsch- Indië.1) De Minister van Koloniën, Z. Exc. Ch. Weiter, tijdens de mon delinge beraadslagingen in de Eerste Kamer der Staten-Generaal op 20 Mei 1938 „De verdediging van ons Indië eischt, dat leger 'en vloot zijn ingericht op zoodanige wijze, dat zij blijk geeft van onzen zeer beslisten wil om ons gezag onder alle omstandigheden te handhaven, op eiken vierkanten kilometer van ons territoir, van de uiterste grens van de territoriale zee tot de toppen van de hoogste bergen. Tot voor betrekkelijk korten tijd kon men een dergelijke doelstelling wel in abstracto noemen, maar niet in de practijk verwezenlijken, gezien de enorme uitgestrektheid van ons territoir, maar de ontwikkeling van de techniek in de laatste jaren heeft de verwezenlijking van die doelstelling gebracht binnen de grenzen van de mogelijkheden, die wij kunnen overzien. Het is de ontwikkeling van de vliegtechniek geweest, vooral in de laatste jaren, die heeft aangetoond, dat met betrekkelijk geringe hulp, met betrekkelijk geringe financieele hulpmiddelen ook, het mogelijk is de theoretische doelstelling, welke ik zoo juist noemde, in de practijk om te zetten" en verder„Hoe groot echter de beteekenis van den genoemden maatregel 2) ook moge zijn, voor de Regeering bleef het nochtans volstrekt onbevredi gend, dat desondanks onze Buitengewesten, behoudens de ver sterkte oliehavens Tarakan en Balikpapan, alsmede het hulp steunpunt Ambon, feitelijk nog geheel open zouden blijven liggen voor eiken vijandelijken aanval, wijl van de, over tal van eilanden verspreide, ongeveer 12000 man sterke garnizoensinfanterie in geval van buitenlandsche agressie geen afweervermogen van beteekenis mocht worden verwacht. Het is niet langer verantwoord voor dit alles de oogen te slui ten, gegeven de internationale situatie. Wie objectief wil zien, zal moeten toegeven, dat de Regeering thans terecht aan de terri toriale verdediging der Buitengewesten, welke tot heden toe niet verzekerd was, die aandacht wenscht te schenken, welke zij bui ten twijfel verdient. Dat was alleen mogelijk door wat ik noemde den vooruitgang der techniek. In het Indisch leger deed zijn intrede de Glenn Martin bommenwerper van groot vermogen, met een grooten actieradiusDe aanwezigheid van deze bommenwerpers maakt het noodzakelijk te beschikken over vliegtuigbases, waarop deze vliegtuigen kunnen terugvallen en waarvan zij weder kunnen opstijgen. Als men de kaart van den b Cursiv. van ons. M. De inrichting van een maritiem hulpsteunpunt op Ambon. 475

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 19