verkrijgen van weerberichten, ontwikkelde zich tevens tot een
welkome hulp bij de navigatie. De betrouwbaarheid nam in die
mate toe, dat de draadlooze tot een integreerend onderdeel van eik
verkeersvliegtuig uitgroeide.
Aanvankelijk werd radiotelefonie toegepast, tenemde het den
piloten, die de toestellen moesten bedienen, zoo eenvoudig moge
lijk te maken. Niet alleen dat de telefonie lang geen ideaal middel
bleek (moeilijk verstaanbaar, taalproblemen, enz.), doch deze
berichtgeving vergde mede te veel tijd. Het radioverkeer nam
zoodanig toe, dat naar een snellere methode moest worden omge
zien. Een en ander leidde tot de conclusie, dat voor het lucht
verkeer radiotelegrafie verre de voorkeur verdiende boven radio
telefonie. Weliswaar eischte telegrafie bediening door specialisten
(marconisten) doch dit nadeel werd aanvaard. De practijk heeft
bewezen, dat de verkregen voordeelen ruimschoots tegen dit
nadeel opwegen.
In 1931 ging de K.L.M. dan ook reeds over tot de oprichting
van het korps luchtvaartmarconisten. Aangezien aan dit personeel
zeer hooge eischen konden worden gesteld, openden zich velerlei
perspectieven. Zoo kon de correspondentie in een uiterst snel
tempo worden afgedaan, werd de invoering van boordpeilers
mogelijk, evenals een meer intensieve internationale regeling van
het luchtverkeer door den gronddienst (speciaal bij weersomstan
digheden met slecht zicht), het in gebruik nemen van de inter
nationale cijfercode voor het overbrengen van weerberichten, enz.
Ook werden uitgebreide proeven met kortegolfinstallaties geno
men De K.L.M. had daarvoor een prachtig operatiegebied op
de Holland—Indië route. De proefnemingen hadden tot resultaat,
dat in eind 1935 vast stond, dat voor de K.L.M.vliegtuigen zou
worden overgegaan op de mogelijkheid om zoowel op lange- als
kortegolf te kunnen werken.
Ook de gronddienst in Europa werd aan een nadere beschou
wing onderworpen. De behoefte aan internationale regelingen
deed de C.I.N.A. (Commission Internationale de Navigation
Aérienne) geboren worden. Werkende volgens uniforme begin
selen kan elk vliegtuig van den gronddienst van een vreemd land
gebruik maken. Zelfs wordt dit tegenwoordig voorgeschreven.
Na 1935. rr_
De reeds genoemde gewijzigde opvatting t.a.v. de defensie va
Ned.-Indië verlegde het zwaartepunt bij de Militaire Luchtvaart
naar een luchtvloot van bommenwerpers. Dit type vliegtuig moet
een actie op grooten afstand van het vliegveld mogelijk maken.
De actie in de Buitengewesten eischt, dat moet kunnen worden
beschikt over de noodige steunpunten, verdeeld over den geheelen
Archipel. Welk een enorme verhooging van eischen, aan den radio
dienst te stellen, hiervan het gevolg was, moge hier in het kor
worden toegelicht.
530
