gegevens uit, zoodat het schot moet missen. Alleen wanneer men
installaties kon bedenken, die de toekomstige plannen van een
vliegtuigcommandant zouden registreeren zou het vuur doeltreffender
kunnen zijn, maar dat zal wel altijd tot de onmogelijkheden behooren.
Een vliegtuigbestuurder, die natuurlijk bekend is met den twijfel-
achtigen factor van elke vuurleidingsinstallatie, zal daarvan bij zijn
aanval ten volle profijt moeten trekken.
Bij de vuurleidingsinstallaties van groote schepen voor het zware
geschut, bestaat die onzekere factor eveneens, maar het bezwaar
wordt daar veel minder gevoeld, omdat een schip nimmer een grooter
vaart zal loopen dan 15 meters per secunde, wat overeenkomt met
een snelheid van 30 zeemijlen. Koersveranderingen van groote schepen
geschieden betrekkelijk langzaam, het doel, dat aan het vijandelijke
vuur geboden wordt is groot en practisch zal dit dus in de 10 a 15
secunden, die liggen tusschen het brengen van het geschut in de
vereischte afvuurpositie en het oogenblik, waarop het projectiel het
doel bereikt, geen grooten invloed kunnen hebben.
10 TOT 15 SECONDEN BESLISSEN
Maar bij een modern vliegtuig wordt dit andersDaar zijn korte
tijdsruimten van 10 tot 15 secunden van beslissenden aard, doordat
het vliegtuig zich met zoo groote snelheid thans van 100, straks
vrij zeker van 150 meters per secunde verplaatst, kleine koers
veranderingen zeer snel kunnen geschieden en reeds spoedig belang
rijke afwijkingen van de oorspronkelijke koerdlijn veroorzaken. Die
afwijkingen zullen voorts in verband met de grootte van het vliegtuig
tengevolge hebben, dat geen der granaten van het luchtafweergeschut
doel zal treffen.
Een enkel voorbeeld moge dat toelichten.
Bij een koersverandering van slechts vijf graden, die door het vlieg
tuig onmiddellijk wordt uitgevoerd, zal in 10 secunden reeds een
afwijking van de oorspronkelijke koerslijn van ruim 80 zegge
tachtig meters worden verkregen, in 20 secunden van ruim 170
meters, afstanden die belangrijk grooter zijn dan de vleugelwijdte
van het vliegtuig.
In die korte tijdsbestekken, die liggen tusschen een vuurleiding
waarneming en het aankomen van het projectiel op de hoogte,
waarop het vliegtuig zich bevindt eigenlijk te beschouwen
als vertragingsperioden, omdat het overbrengen van gegevens voor
de kanonnen en het bereiken van een hoogte van 4000 tot 12000
meters voor een projectiel, dat met een snelheid van 750 meters
per secunde verschoten wordt, onherroepelijk tijd vereischt
ligt nu een andere factor ten gunste van het luchtwapen. Niet
alleen dat een bommenwerper bij zijn aanval slechts anderhalve
minuut onder het vuur van het luchtafweergeschut der schepen
zal zijn, maar hij zal bovendien door opeenvolgende kleine koers
veranderingen ter weerszijden van de oorspronkelijke koerslijn,
die naar het punt leidt, waar de bommen moeten worden afge
worpen, de uitwerking van het geschut verijdelen door aan de
vuurleiding van het anti-luchtvaartgeschut een doeltreffende basis
te onthouden.
Het is een technisch ingewikkeld vraagstuk, dat zich voor behan
deling in een dagblad minder goed eigent, maar dat toch aangeroerd
moest worden, omdat de voorstanders van slagschepen er telkens
op terugkomen, dat bommenwerpers tegen het luchtafweergeschut
