dingsvuur moet worden gelegd, zoodanige afmetingen bezitten, dat
noch de beschikbare hoeveelheid artillerie en munitie, noch de
toelaatbare tijd vernietiging mogelijk maken. Wat dit laatste
betreft dient niet vergeten te worden, dat na een eersten vuur-
overval het doel zich voorzichtiger zal gaan gedragen, zoodat een
eventueele herhaling van het vuur tegenover een zich dan beter
dekkenden tegenstander aanmerkelijk minder resultaten zal geven.
De toe te brengen stoot moet kort en zeer krachtig zijn, zoodat de
tijdsfactor hier wel van bijzondere beteekenis is. Men zal daarom
doorgaans van vernietiging moeten afzien en genoegen nemen met
doorkruising van 's vijands plannen door neutraliseering of door
storing. Op grond van dezelfde motieven verdient het dan ook
veelal geen aanbeveling de tegenvoorbereidingsvuren gelijkelijk
over het geheele front te verdeelen, omdat de alsdan te bereiken
vuurdichtheid niet anders dan zeer gering zal kunnen zijn. Men zal
derhalve bij voorkeur de meest daartoe in aanmerking komende
gedeelten doen bevuren, op die wijze als het ware bressen maken
de in 's vijands aanvalsformatie.
d. Vuren ter vervidling van algemeene opdrachten, welke wor
den gericht tegen de zich achter 's vijands voorste échelon of linie
bevindende troepen, tegen zijn artillerie en de daarbij behoorende
organen voor de bevelvoering en de munitieaanvulling, zoomede
tegen zich ver achter het front bevindende formaties, kunstwerken
a.a. (vuren op groote afstanden).
Ook deze vuren dragen kennelijk het karakter van beschermen
de vuren. Zij zullen doorgaans worden afgegeven door artillerie
eenheden, welke z.m. geen taak vervullen ten bate van de directe
ondersteuning van de infanterie.
Reeds werd gememoreerd, dat vorenstaande indeeling uitgaat
van het tactische oogmerk, hetwelk men zich voorstelt te bereiken.
Op welke wijze men deze vuren zal afgeven is een kwestie van
beschikbaren tijd, munitiehoeveelheid en aanvulling en van het
aantal beschikbare vuurmonden. Het is duidelijk dat men, afhan
kelijk van deze factoren, in het eene geval met minder uitwerking
genoegen zal moeten nemen dan in het andere, terwijl men veelal
gedwongen zal zijn zich te beperken tot bestrijding van die doelen,
welke van het meeste belang zijn.
Na de hierboven gegeven onderverdeeling in tactische vuren is
een onderscheiding naar de uitwerking, welke men zich ten doel
stelt, gewenscht ten behoeve van de uitgifte van gevechts- en
schietopdrachten, van de interne artilleristische leiding derhalve.
In het algemeene bevel voor den inzet van de artillerie zal men
het tactische doel der vuren aangeven, zoomede een aanduiding
omtrent den beschikbaren tijd en den duur der vuren, en de
daartoe te bestemmen onderdeelen en munitiehoeveelheden.
Aan de hand daarvan stelt dan de artillerist vast, op welke wijze
het gevraagde ten uitvoer zal worden gelegd. Men kan, om een
716
