741
gevolgen van een ononderbroken bombardement juist waardeert, is
niet aan te wijzen".
Air Commodore Charlton heeft ongetwijfeld gelijk. Er kan met
genoeg nadruk op worden gelegd, dat de leer van den luchtoorlog tot
dusver nog in het geheel niet is weerlegd, alleen al daarom niet, wijl
een grootscheepsche inzet a la Douhet nog niet is vertoond. Met den
beperkten inzet van Spanje kon onmogelijk méér worden bereikt.
Mj. Wanty heeft gelijk, wanneer hij van meening is, dat zulke
aanvallen alleen maar de bevolking tot haat en volhouden aanzetten.
Overigens is de strijdvraag of het luchtwapen alleen moet dienen
voor operatieve doeleinden, dan wel uitsluitend als hulpwapen van et
leger, door de aanhangers der verschillende richtingen, die elk voor
zich in den Sp. oorlog het bewijs voor hun stelling meenen te vinden,
sterk overdreven. Men mag niet vergeten, dat Douhet als eerste doei
van den operatieven luchtoorlog de verovering van de heerschappij
in de lucht ziet, hetgeen gelijktijdig door aanvallen van jagers op
luchtdoelen en door massalen inzet van gevechtseenheden tegen
gronddoelen (vliegbases en industrie) moet worden bereikt. Dit doel
ligt inderdaad op het terrein van den operatieven luchtoorlog Doch
onmiddellijk daarna is het luchtwapen (des te beter en vollediger)
gereed om steun te verleenen aan de landstrijdkrachten door ïecht-
streeksch ingrijpen in het gevecht. Voor hen, die afzien van ver"
overing der luchtheerschappij om welke reden dan ook (verkeeid
begrip of onvoldoende kracht) heeft Gnl. Armengaud echter het
volgende voorbeeld „Uit de basis op de Balearen dwingt het lucht
wapen van Franco de „Rooden" tot verdediging van een kustgebied
van meer dan 800 km. Hierin liggen groote bevolkingscentra, belang
rijke munitiefabrieken en havens voor de aanvulling. Aanzienlijke
krachten aan jagers en luchtafweer-batterijen moeten worden ingezet
tot bescherming van Perthus, Gerona, Barcelona, Reus, Tarragona,
Sagunto, Valencia, Alicante, Murcia en Cartagena. Een dezer plaatsen
wordt b.v. verdedigd door 8 bijn. 10 cm ld., 14 secties zin. en een
groep jagers. Verder liggen ongeveer 20 km voor de kust visscner-
booten, welke door lichtseinen en radio moeten waarschuwen voor
luchtaanvallen." t
Een goed opgezette aanval op deze luchtbasis zou naar Gnl. A s
meening de „Rooden" van veel bijna onoplosbare afweerproblemen
hebben verlost. In plaats daarvan hebben ze hun krachten op het
landfront versnipperd. Zij waren gebonden door de eischen van
het leger.
Verrassend tegengesteld is ook de opvatting over de waarde van
bwrn. en jagers. Poulain (zie ook I.M.T. 1939, nr 2) deelt mede,
dat de bwrn. vrijwel weerloos aan de jagers zijn overgeleverd. Doch
Klotz schrijft, dat de sterk opgevoerde snelheid der bwrn. en hun
sterke bewapening naar alle zijden het onderscheid in gevechtswaarde
t.o.v. de jagers bijna hebben doen verdwijnen. Zulks werd reeds door
den Duitschen schrijver Feuchter „Probleme des Luftkrieges in 1936
voorspeld. Mj. Wanty zegt echter weer: „De huidige bwrn., hoewel
een vliegende vesting gelijk, zijn toch nog zeer kwetsbaar vooral m
den rug. Daarom moeten ze door talrijke jagers worden begeleid en
beschermd".
De verliezen van het luchtwapen schrijft Mj. Wanty toe aan drie
oorzaken luchtgevecht, bombardement op vliegbases en luchtafweer-
vuur. Naar zijn meening is de eerste de belangrijkste, waartegenover
Klotz stelt, dat volgens hetgeen hij heeft waargenomen het
afweergeschut 4 X zooveel resultaten bereikt als de jagers. Dit wordt
echter weer tegengesproken door een Am. tijdschrift (Infantry Journal,
Juli-Aug. 1938). Volgens den S. mag zulks wellicht in het begin het
geval zijn geweest, toen er overwegend langzame, oudere vlgn. be-
