C. Aan de Haagsche Post van 22 Juli 1939 ontleenen wij het
volgende artikel van de hand van Z. Exc. Mr. J. C. Jager betref
fende
schikbaar waren, doch later veranderde zulks grondig en wel in den
door Mj. Wanty reeds genoemden zin van ongeveer 4:1 ten gunste
v,an het luchtgevecht.
Ten aanzien van het afweergeschut bericht Klotz, dat de nationa
listen beschikten over 8,8 cm, 3,7 cm en 2 cm kanonnen een type ld.
mitrailleur. De 2 cm heeft zich vooral aan het front als een voor
treffelijk afweerwapen doen kennen tegen de op ongeveer 1000 m
hoogte vliegende toestellen. Daar, waar de bomaanvallen op grootere
hoogte werden uitgevoerd (in het achterland), moest het afweerwa
pen een schootshoogte van minstens 5000 m hebben, waarvoor het
8,8 cm kal. in het bijzonder geschikt was. Daarbij is echter ook een
lichter kaliber ncodig als aanvulling, b.v. 2 cm. Het 3,7 cm kal. is
echter een mislukking. Te klein voor tafellaken, te groot voor servet.
R.
DE SLAGKRUISERS EN HET REGEERINGSPROGRAM.
De berichten, die de laatste dagen over de vorming van een nieuw
kabinet in de pers circuleeren, Wekken den indruk, dat het slagkrui
serplan daarin een belangrijke rol speelt. Het werd zelfs in een blad
als de N. R. C. genoemd als een van de drie punten door Dr. Colijn
bij zijn overleg met de Kamerfracties op 6 Juni opgesteld. De aanwe
zigheid van de chefs van staven op de conferentie ten paleize van
7 Juli, die tot laat in den nacht duurde, zou daar ook op kunnen wijzen.
Dit te zamen met de propaganda van verschillende zijden voor slag
kruisers gevoerd, alsof dit de eenige manier zou zijn om Indië veilig
te stellen, dreigt langzamerhand bij ons volk de gedachte ingang te
doen vinden, dat zonder deze enorm dure schepen geen afdoende
verdediging van onzen Archipel mogelijk zou zijn. Wie echter den
aard eener deugdelijke defensie goed beziet en weet, waar het bij
eiken verdedigingsstrijd vooral op aankomt, moet beseffen, dat slag
kruisers allerminst een afdoend middel zijn en dit in de allernaaste
toekomst nog veel minder zullen blijken. Staat dit vast, dan zal een
slagkruiserplan ook nimmer een der voornaamste punten van regee-
ringsbeleid voor een nieuw optredend kabinet kunnen zijn. Wel moet
een afdoende beveiliging van Indië voorop staan, maar die is, op andere
wijze dan met slagkruisers, vlugger, beter en bovendien goedkooper
te verwezenlijken. Om dit den lezer duidelijk te maken, is het gewenscht
met enkele woorden aan te geven, waar het bij elke verdediging
bovenal op aankomt en welke middelen voor een verdediging, als die
van Indië, het meest beschikbaar zijn.
Wat is het vooropgezette doel van eiken verdedigingsstrijd, hetzij
die te land, ter zee of in de lucht gevoerd wordt Algeheele vernie
tiging van den vijand, of althans zoo groote .benadeeling wordt beoogd,
dat zijn aanval mislukt en terugtrekking van zijn strijdkrachten
noodzakelijk is. Dit is alleen te bereiken, indien aan de zijde van den
verdediger de doeltreffendste afweermiddelen op de meest effectieve
wijze worden toegepast. Aanvankelijk meende men in de marine, dat
van de duikboot als torpedodrager een zoo groote repressieve kracht
uitging, dat daarmede aan elke vijandelijke scheepsmacht ernstig
nadeel zou zijn toe te brengen. Zoowel de Vlootwet 1923 als de defen
siegrondslagen van 1927 en het daarop berustende vlootplan 1930
hadden dan ook de duikboot als kern der verdediging buiten het eiland
Java. Allengs evenwel bleken de afweermaatregelen tegen duikbooten
