zijn onafhankelijkheid. Het Russische volk, vervolgde hij, was
overtuigd, dat die strijd met succes bekroond zou worden. Hij
stelde tevens vast, dat de steun van Rusland niet bestond in woor
den, doch in daden. Die daden bestaan in levering van krijgsma-
terieel. Moet men ook het gevecht bij ChangKuFeng en den thans
reeds meer dan 3 maanden durende strijd ten Oosten van de Khalka
rivier daartoe rekenen
Dit is de erfenis, welke het nieuwe Japansche kabinet aanvaard
heeft. Een oorlog in China, welke militair is vastgeloopen, een
veroverd gebied, waar de veroveraar geleidelijk eer minder dan
meer invloed krijgt, een ernstige militaire bedreiging van Rusland,
een uiterst gespannen politieke verhouding met alle groote
mogendheden, die een rol spelen in Oost-Azië, en een economische
toestand in het eigen land, welke zonder onmiddellijk gevaar op
te leveren toch uiterst zorgwekkend moet worden geacht.
Nieuwe denkbeelden om uit het geschetste dilemma te geraken,
heeft het nieuwe kabinet niet geformuleerd. De pogingen tot ver
zwakking waarom niet uitroeiing van het ChiangKaiShih
regime zullen worden voortgezet. Wordt hiermede wellicht bedoeld
verzwakking door propaganda, en wordt ermede erkend, dat van
uitroeiing door middel van militaire operatiën verder wordt afge
zien Met die propaganda kunnen samenhangen de pogingen tot
de vorming van een Chineesche centrale puppet regeering.
Een centrale regeering kunnen de Japanners natuurlijk ieder
gewild oogenblik vormen, niets belet hun de daarvoor noodige
Chineezen aan te wijzen. Geleerd door de ervaring en het geringe
succes der voorloopige regeeringen te PeiPing en NanKing, wier
gezag zich niet verder uitstrekt dan de muren dier beide steden,
kunnen de Japanners echter alleen hopen een regeering met
gezag te organiseeren, indien het gelukt door propaganda de noo
dige personen van beteekenis over te halen naar hun zijde. Onge
lukkig voor hen is de eenheid onder de Chineezen thans zoo groot,
dat ieder, die zich in dienst van Japan stelt als een verrader wordt
beschouwd en niet alleen alle achting en gezag verliest, maar
bovendien zijn leven geen oogenblik zeker is. Men zie slechts het
geval WangChingWei, vóór zijn verraad een der sterren van de
KuoMinTang. Diens pogingen in den dienst van den aanvaller zijn
tot nu toe volkomen steriel gebleven. De kans, dat de Japanners er
binnen afzienbaren tijd in zullen slagen een Centrale regeering te
vormen, welke zal kunnen bijdragen tot de pacificatie en de ont
wikkeling van het veroverde gebied, moet daarom uiterst klein
worden geacht. Eén weg is er, die direct tot den vrede zou leiden,
dat is de weg via de bestaande regeering te ChungKing. Eén man
is er, die dadelijk vrede kan sluiten, en orde en rust in den lande
kan herstellen, dat is generaal ChiangKaiShih. Maar de Japan
ners weten zijn voorwaarde ontruiming van China door het
Japansche leger. En dat juist is de eenige oplossing, welke de
Japanners niet willen aanvaarden. Zij willen het souvereine Chi-
927
