In Juni 1893 was deze expeditie officieel afgeloopen en ofschoon
daarmede aan alle verzet nog geen einde was gemaakt, was de
toestand in het Tamiangsche toch aanmerkelijk verbeterd.
De terugkeer van de troepen in Medan werd feestelijk gevierd
ter herinnering aan de expeditie en ter eere van de nagedachtenis
der gesneuvelden werd in 1894 het Tamiang-monument opgericht.
885
DUITSCHE MILITAIRE TACTIEK.
(uit een artikel in ,,Tlie Round Table Londen, Juni 1939) 1)
De tactiek bij het Duitsche leger wordt gekenmerkt door de afwezigheid
van beperkende voorschriften of methoden. Zij beoogt den individueelen
bevelhebber de grootst mogelijke vrijheid te laten, zich aan te passen aan
de concrete situatie, waarvoor hij zich geplaatst ziet en deze in militairen
zin uit te buiten. Zoodoende staat zij in volstrekte tegenstelling tot
het Fransche streven, een weldoordacht plan op te stellen voor elke
denkbare omstandigheid, een methode, welke voor den Duitschen geest
te gecompliceerd, te langzaam en bovenal te star is.
Den Duitschen commandant is ten aanzien van zijn tactische beslis
singen een speelruimte gelaten, als in geen enkel ander leger bestaat.
Dat is niet altijd het geval geweest. Onder het 'bewind van Frederik den
Grooten was de controle op de officieren, zelfs op hen, die zich op een
alleenstaanden post bevonden, zóó streng en stond de koning zoo sterk
op de nauwkeurige naleving van zijn bevelen, dat de geest van initiatief,
welken zijn eigen heldhaftig voorbeeld bij zijn generaals wekte, grooten-
deels werd onderdrukt. Na zijn dood echter en in het bijzonder na de
ineenstorting van zijn systeem in de catastrophe van Jena en Auerstadt,
sloeg de slinger naar het andere uitersteover, en daar is hij sindsdien
gebleven. Prins Friedrich Karl van Pruisen, de groote militaire reorganisator
van het midden der vorige eeuw, schreef in 1860
„Pruisische officieren kan men niet onderwerpen aan de beperkingen
door voorschriften en tactische stelregels, zooals deze in Rusland,
Oostenrijk en Groot-Brittannië van kracht zijn. Met onze officieren
zou men niet zooals Wellington een defensieven veldslag op starre
linies kunnen leverenBij ons zijn de generaals -bereid, op eigen
verantwoording allerhand operaties uit te voeren, zonder het medeweten
en de toestemming van den opperbevelhebber, en alle behaalde voor-
deelen tot het uiterste uit te buiten."
Den commandant is niet enkel een groote mate van onafhankelijkheid
gelaten voor het ondernemen en voortzetten van operaties, doch bovenal
voor de uitvoering van zijn bevelen. Hij heeft niet slechts het recht,
doch den plicht zijn bevelen op eigen initiatief te wijzigen, zoodra hem
blijkt, dat zij niet bij de situatie passen. Een der vermaardste „bon mots"
van het Duitsdie leger is de uitroep van een ouden generaal„Mijnheer,
de koning heeft u tot stafofficier bevorderd, omdat hij meende, dat u wist,
wanneer gij de bevelen niet moest opvolgen
Voor het uitbuiten van de speciale aspecten van een gegeven situatie is
de grootst mogelijke snelheid in besluit en uitvoering vereischt. Dat is de
reden, waarom bij de tactische opleiding in het Duitsche leger snelheid en
beslistheid in uitvoering een voornamer plaats innemen dan de correcte
vorm der operatie zelf en ook dan de zorg voor „veiligheid", die karakte
ristiek is voor de Fransche denkbeelden op het gebied der tactiek. In de
'j De Kern, Augustus 1939.
