886
vrije ontmoeting van den 'bewegingsoorlog werpt de Duitsche tactiek rijper
vruchten af dan in den regehnatigen aanval of de verdediging. En hoewel
men erkent, dat wegens de enorme gecompliceerdheid der moderne weer
macht zulk een vrije operatiewijze heel wat moeilijker is geworden dan zij
in vroeger tijden was, toch besteedt men in Duitschland ook nu nog groote
zorg aan de opleiding van den troep voor den bewegingsoorlog, waarbij
speciale aandacht wordt gewijd aan een zooveel mogelijke inkrimping van
het noodzakelijke tijdsverloop tusschen de ontplooiing der infanterie en het
moment, waarop de artillerie gereed is haar te steunen.
Derhalve 'beschouwt de Duitsche soldaat den aanval, die boven alle andere
gevechtsvormen zijn drang naar snelle en krachtige actie bevredigt, als zijn
specifiek nationalen operatievorm. Niet, dat hij het romantische „élan" van
den Pranschen, de koppige taaiheid van den Britschen, den ruwen moed
van den Russischen aanval onderschat. 'Doch naar zijn meening zijn al deze
naties 'beter voor het defensief geschikt. Anderzijds ziet hij in den snellen
en onweerstaanbaren stormloop, waarmede van den tijd der Romeinen af
tot den wereldoorlog toe zijn voorvaderen hun vijanden onder den voet
plachten te loopen, als zijn eigen specifiek erfdeel, als de uiting van zijn
eigen volbloedig temperament. In de vreemdsoortig opwekkende prikkeling
van den stormaanval voelt hij de iziel van den oorlog trillen. Hij gelooft,
dat de vurige aanvalsgeest, die niet let op de verliezen, reeds menigmaal de
overwinning uit de kaken der nederlaag heeft gesleept.
Vóór den wereldoorlog beging het Duitsche leger de fout, vast te houden
aan zijn starre vormen voor den aanval der infanterie, en den steun der
artillerie ernstig te verwaarloozen. Niet alleen zijn deze twee tekortkomingen
intusschen grondig weggewerkt, doch het vredesverdrag van Versailles, dat
de Rijksweer het bezit van tanks en zware artillerie ontzegde, dwong haar,
het aanvalsvermogen tot het uiterste ontwikkelen, met het resultaat dat het
Duitsche leger, wat zijn geoefendheid voor den modernen elastischen aanval
aangaat, waarschijnlijk alle andere legers overtreft. Het is doordrongen van
het geloof, dat als de mechanische uitrusting der huidige legers tot een
impasse leidt, de overwinning weggelegd zal zijn voor die infanterie, welke
het 'best geoefend is en in het bijzonder voor die infanterie, die zoonoodig
den steun van tanks kan ontberen.
Evenzeer leidde de wereldoorlog tot een diepgaande wijziging in de
houding van het Duitsche leger jegens den technischen factor in de moderne
oorlogsvoering. Vóór den oorlog leidde de groote nadruk, dien men op de
'bezieling van den infanterie-aanval legde, ertoe, dat het Duitsche leger
vergeleken bijvoorbeeld bij Fransche troepen het gewicht van den tech
nischen factor sterk onderschatte. Ondanks de snel groeiende beteekenis
van het technische wapen, keken de „echte soldaten" neer op de leden
ervan. Om in dienst promotie te kunnen maken, moest de sappeur, tegen
over zijn meerderen het bewijs leveren, dat hij geen sappeur was, maar een
infanterist, terwijl de veldartillerie zich in zulk een mate concentreerde op
het cavaleristische deel van haar werk, sturen en rijden, dat zij niet slechts
het schieten verwaarloosde, maar ook gewichtige onderdeelen van haar
geschut- en munitietrein opofferde, om licht genoeg voor den galop te zijn.
Slechts de zware artillerie, die vrij was van dergelijke bijkomstige invloeden,
bracht de middelen, waarover zij 'beschikte, tot volle ontplooiing.
Onder invloed van den wereldoorlog heeft deze opvatting een radicale
verandering ondergaan. Aan den militairen geest van den technischen
soldaat wordt niet langer getwijfeld, ofschoon een zekere gevoeligheid op
'dit punt een paar jaar geleden nog bestond. Zeer grooten nadruk legt men
thans op het uitgebreidste gebruik van alle technische hulpbronnen. De
opleiding van de diverse technische onderdeelen sappeurs, mechanische
eenheden en artillerie staat op een hoog peil. Vooral de veldartillerie
heeft de kloof volledig overbrugd, welke voorheen bestond tusschen haar
methoden en die der zware artillerie ten aanzien van vuurleiding en tref
zekerheid.
