b. den inzet van de achtergehouden c.q. ter beschikking gestelde
reserves.
Door deze middelen is de betrokken commandant in staat den
hoofddruk op een bepaald frontgedeelte te leggen door concen
tratie ter plaatse van vuur- en stootkracht. Op deze wijze vormt
hij dus een zwaartepunt in de actie, waardoor aan het beginsel
van de „économie des forces" 1) recht wordt gedaan en hierdoor
tevens een persoonlijk stempel van den commandant op het
gevechtsverloop wordt gedrukt. 2)
Doch niet alleen uit een oogpunt van zelf-handelen, van initiatief
dus, maar ook en niet minder als veiligheidsfactor is een
reserve voor welken commandant ook onontbeerlijk. Het steeds
wisselende gevechtsverloop immers kan een commandant voor
onvoorziene omstandigheden plaatsen, welke zelfs bij de beste
voorbereiding niet konden worden overzien. Men denke aan de
anecdote, welke van Von Clausewitz loopt, ten tijde, dat deze
leeraar aan de Kriegs-Akademie te Berlijn was Toen één van zijn
leerlingen de analyse van een tactisch geval aanving met de woor
den „Es sind nur drei Falie möglichviel Von Clausewitz den
officier onmiddellijk in de rede met de woorden „Es sinds stets
nur drei Falie möglich wenn aber alle Masznahmen darnach
getroffen werden, dann tritt gewisz der vierte Fall ein."
Aan de hand van bovenstaande beschouwingen, is het dus van
zelf sprekend, dat alle tactische voorschriften er den nadruk op
leggen, dat de commandant van eenig onderdeel er steeds op
bedacht moet zijn over een reserve te kunnen beschikken en,
mocht deze verbruikt zijn, steeds moet trachten een nieuwe reserve
uit beschikbaar komende strijdkrachten te vormen dan wel, indien
dit onmogelijk blijkt te zijn, den naasthoogeren commandant hier
van onverwijld in kennis te stellen, opdat door hem in deze ern
stige leemte kan worden voorzien (zie G. V. I. (nieuw), punt 95).
In aansluiting op het voorgaande, doch nu in ruim tactisch ver
band, dient eveneens te worden bezien het bepaalde in A. T. V. II,
punt, 23(6), waar naast de aanvankelijk ingezette frontgroep
met de algemeene bestemming het gevecht in te leiden en voor
te bereiden in deze phase van onzekerheid en nog niet voltooid
gevechtsplan een algemeene reserve wordt afgezonderd, „welke
bestemd is om in een later stadium beslissend op te treden en
derhalve zoo sterk mogelijk wordt gehouden".
Zie ook A. T. V. II, Hoofdstuk VIII, A, punt 2 ad. d.
Règl. de l'Inf. Combat, art. 204 „L'emploi des réserves est le principal
moyen permettant au chef de modifier ou de rétablir l'économie de son
système de forces, et d'intervenir personellement dans la lutte".
Truppenführung, punt 47 „Am starksten wirkt der Führer auf den Verlauf
eines Gevechts durch Zusammenfassung und Steigerung des Feuers und
durch Einsatz seiner Reserve".
899
