troepenmacht aan land had gezet, had van Von Lettow Vorbeck, de
Duitsche bevelhebber in Z.O.-Afrika, onverwijld de beschikbare
strijdkrachten geconcentreerd te Tanga en omgeving.
De groepeering van de Duitsche strijdkrachten was als volgt
(zie schets)
de 6e veldcompagnie, uitgerust met mitrailleurs, nam in een
breed front stelling in den oostrand van Tanga;
rechts uitwaarts van deze compagnie, zuid van Tanga, wer
den de 16e en 17e veldcompagnie, uit politietroepen samen
gesteld, alsmede nog enkele kleinere afdeelingen opgesteld
achterwaarts, aan den rijweg TanggaPangani bleven ter
beschikking van den bevelhebber de twee goede 7e en 8e
Europeesche compagnieën (elke compagnie voorzien van 3
mitrailleurs) alsmede de 13e compagnie, die over 4 mitrail
leurs beschikte.
In opmarsch naar Tanga bevonden zich voorts nog
de 4e en 9e veldcompagnie alsmede een batterij van 2 stukken
C/73. Het tijdstip van aankomst van deze eenheden was nog
volkomen onzeker.
Op 4 November 1914 te 15.00 gingen de Engelschen tot den
aanval over en drongen de 6e compagnie uit den oostrand van
Tanga in de stad terug. De twee Europeesche compagnieën onder
kapitein Von Prince voerden echter onverwijld een tegenstoot uit
en wisten de Engelschen met zware verliezen uit Tanga terug te
werpen. Maar ook zuid van Tanga oefenden de Engelschen door
hun overmacht een grooten druk op de aanwezige 16e en 17e
compagnie, onder bevel van den kapitein Baumstark, uit en ook
hier gingen de Inheemsche troepen (Askari's) op den straatweg
TangaPangani terug. Hoewel de teruggaande beweging van
deze troepen, dank zij het optreden van de tot het commando
behoorende Europeanen, tot staan werd gebracht, achtte Von
Lettow Vorbeck den door de Engelschen op dit frontgedeelte uit-
geoefenden druk toch dermate ernstig, dat hij besloot tot een
tegenstoot.
Hiertoe werd de eenigste, nog beschikbare compagnie, de 13e
veldcompagnie met haar 4 mitrailleurs, ingezet tegen de onbe
schermde zuidflank van de Engelschen. Het resultaat was ver
rassend
Toen de Duitsche troepen in front het mitrailleurvuur van de
omvattende 13e compagnie op de zuidflank van de Engelschen
vernamen, stortten alle compagnieën zich in den aanval en dron
gen den vijand in oostelijke richting terug.
Ondertusschen was de 4e compagnie aangekomen, die door Von
Lettow Vorbeck ter versterking van de omvatting eveneens in
het zuiden werd ingezet. Hoewel het in de bedoeling had gelegen
deze compagnie nog verder in 's vijands flank te laten grijpen
dan de reeds ingezette 13e compagnie, zette deze den aanval in
1016
