een batterij, zoodat er vier toegangswegen overblijven, welke bij
uitvallen van de betrokken batterij geheel vrij zouden zijn.
Een opstelling op de buitenste grens der kritische zone (fig. 13)
is natuurlijk zeer ongunstig, daar geen enkel punt door meer den
een batterij onder vuur kan worden genomen.
Verbetering van fig. 12 is alleen te verkrijgen door de batterijen
meer binnenwaarts te verplaatsen (fig. 14). De batterijen zijn hier
geplaatst op de lengte van den straal van het schootsveld (3500 m)
van de buitengrens der kritische zone, of wel op 900 m van de grens
1025
