Bij de bespreking van de verschillende soorten luchtdoelgeschut
hebben we gezien dat de luchtdoelbatterijen, welke zichzelve
niet tegen aanvallen in scheervlucht kunnen verdedigen, de be
schikking moeten hebben over een batterij licht 2 cm luchtdoelge
schut of luchtdoelmitrailleurs. Dit geldt in nog sterkere mate voor
de luchtdoelzoeklichten, welke zich in het geheel niet tegen deze
aanvallen kunnen verdedigen. Wel zouden zij somtijds den licht
bundel op de aanvallende vliegtuigen kunnen richten, waardoor
deze den aanval zullen moeten opgeven, doch de zoeklichten wor
den dan aan hun eigenlijke taak onttrokken, hetgeen ontoelaat
baar is, afgescheiden van het feit dat voor deze handelwijze
meestal niet voldoende tijd beschikbaar zal zijn. Daarom moet als
eisch worden gesteld, dat elk luchtdoelzoeklicht de beschikking
moet hebben over minstèns 1 luchtdoelkanon van 2 cm dan wel
een luchtdoelmitrailleur ter verdediging tegen aanvallen in
scheervlucht.
H. Voorbeeld.
In het bovenstaande werden de theoretisch meest juiste plaatsen
van de luchtdoelbatterijen en van de zoeklichten aan een beschou
wing onderworpen. In de practijk zal hier dikwijls, en soms zelfs
in ernstige mate van moeten worden afgeweken omdat de terrein
omstandigheden bepaalde opstellingsplaatsen onmogelijk zullen
maken. Om dit te illustreeren is in fig. 16 een volkomen wille
keurige, aan zee gelegen stad geteekend in het westen bevindt
zich een vliegveld v, in het zuidoosten een belangrijke fabriek F.
In de richting oostwest is de stad ongeveer 5 km lang, in de
richting noordzuid ongeveer 3 km. De afwerpkring is getee
kend op 2,5 km van de grens van de stad, de kritische zone is
2,5 km breed. De getrokken cirkelgedeelten geven de schoots
velden aan van de middelbare luchtdoelbatterijen. We zien, dat we,
om te verkrijgen dat de kritische zone over nagenoeg de geheele
breedte door minstens 2 batterijen kan worden bestreken, minstens
7 batterijen noodig hebben. Eigenlijk staat in het zuiden 1 bat
terij te weinig. Voorts zien we, dat in het noorden de kritische zone
onvoldoende wordt bestreken, hetgeen slechts kan worden verhol
pen door de schootsvelden der batterijen te vergrooten. We hebben
echter gezien, dat dit schootsveld alleen wordt beperkt door den
maximum afstand, waarop de doelen voor het eerst kunnen wor
den waargenomen. Indien we dus dezen afstand zouden kunnen
vergrooten, worden de schootsvelden automatisch vergroot. Dit nu
is alleen mogelijk door overdag aan de aan de kust opgestelde bat
terijen luistertoestellen toe te voegen, waardoor het doel reeds op
grooteren afstand kan worden ontdekt, 's Nachts is dit niet noodig,
mits de zoeklichten het doel tijdig genoeg kunnen verlichten. Zoo
als uit fig. 17 (gestippelde cirkels) blijkt, is dat echter in dit geval
ook niet mogelijk. Slechts indien aan de kust over zoeklichten
1035
