pen. Elk systeem faalde, doordat de afgesproken seinen niet wer den gezien of gehoord, zoodat herhaaldelijk eigen vliegtuigen wer den beschoten. Ideaal zou zijn, dat een aanvallende vliegtuiggroep door de luchtdoelartillerie tijdig uit elkaar geschoten zou kunnen worden, waarna de jachtvliegtuigen kunnen afrekenen met de afzonderlijke vliegtuigen van deze aanvalsgroep. Op dezen grond slag kan en is dan ook in het buitenland een systeem opgebouwd, dat aan redelijke eischen voldoet, welk systeem in het kort neer komt op het volgende. Buiten gezichtsbereik der batterijen, dus buiten een grens op ongeveer 8 km van de opstellingsplaatsen der middelbare lucht doelbatterijen gelegen, mogen de eigen jachtvliegtuigen ageeren. Bij in het binnenland gelegen objecten, waarbij tijdige alarmeering der jachtvliegtuigen mogelijk is, kunnen deze dan trachten de bom aanvallen buiten de op deze wijze verkregen grens te onderschep pen, terwijl zij bovendien de bomvliegtuigen kunnen aanvallen, die het doel reeds zijn gepasseerd. Bij aan de kust gelegen objecten, waarbij tijdige alarmeering van de jachtvliegtuigen toch uitge sloten is, is deze laatste de eenige manier waarop zij kunnen wor den gebruikt. (Slot volgt). ERRATUM. Op blz. 1026 van dit nummer in regel 22 van onder „zware" te vervangen door „middelbare". 1038

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 51