1198
ring van bijv. versehe groenten centralisatie noodig was. Deze groen
ten werden in de groote groenten-centra verzameldParijs (Est Vilette)
en Lyon (Saint Clair). In October 1916 werden dagelijks 100 wagons
naar de fronten verzonden. Uiteraard werden de werkzaamheden op de
G. R. (gares-régulatrices) verhoogdverpakking, verdeeling enz. Tot 1917
bevatten de „gares de ravitaillement" 1 tot 2 dagrantsoenen voor man en
paard. Hierop volgde echter een regeling waarbij voor bepaalde frontge
deelten depots werden opgericht waarin een voorraad diende te worden
aangehouden van 8 dagrantsoenen levensmiddelen, 3 dagen noodrantsoenen,
zulks met het oog op de moeilijkheden, welke zich bij de aanvulling voor
deden, maar ook i.v.m. de omstandigheid dat een groote vermenging van
troepenverbanden plaats vond. Het doen van bestellingen door de inten
danten ingedeeld bij den aad. had geen reden van bestaan meer. Er werden
treinen met hoeveelheden verplegingsmiddelen toegezonden bestemd voor
bepaalde sterkten.
S. merkt op dat bij de vleeschverstrekking voor het leger zich spoedig
moeilijkheden voordeden. Het rantsoen was vrij hoog gesteld. Per man en
per dag werd gerekend op de verstrekking van 500 g. Door de later bevolen
verstrekkingen van de zgn. „supplements" kwam het niet zelden voor, dat
per man en per dag een hoeveelheid van 1 kg werd verstrekt. Het betrek
ken van vee uit het land had op onoordeelkundige wijze plaats hetgeen
Fr. groote schade voor den veestapel heeft toegebracht. Te laat werd de
begane fout ontdekt. In 1917 werd bepaald, dat de troepen in le linie zouden
worden voorzien uitsluitend van bevroren vleesch, afkomstig van Amerika
en Australië groote vrieshuizen waren te Marseille, Bordeaux, Le Havre
voor het transport werd beschikt over een hoeveelheid van 700 koel-
wagons. De troepen in 2e linie ontvingen, indien de gelegenheid zich daar
toe voordeed, versch vleesch.
K.
Geneeskundige Dienst.
The Military Surgeon, October 1939. „The medical aspects of Englands
preparations for air attack" door Dale G. Field, M.C., Med. Det. 182e Inf.
Mass. Guard.
Bij een bezoek aan Londen in September 1938 is Field zeer onder den
indruk gekomen van de enorme voorbereidingen, welke daar werden getroffen
om de bevolking van deze millioenenstad te beveiligen tegen aanvallen uit
de lucht. „Wij Amerikanen", zegt hij „kunnen ons, in ons gevoel van betrek
kelijk beschermd te zijn tegen dit gevaar, daar nauwelijks een voorstelling
van vormen". Vol waardeering spreekt hij over het werk der A.R.P. (Air
Raid Precaution) en noemt haar een machtige en door de doelmatigheid van
haren opbouw bewonderenswaardige organisatie, welke met haar vertak
kingen tot in de verste uithoeken van het Engelsche koninkrijk doelbewust
en met alle ten dienste staande middelen (radio, film, dagbladpers etc.) streeft
naar een zoo hoog mogelijke opvoering der volksweerbaarheid tegen het
dreigende luchtgevaar. Onder de auspiciën der A.R.P. zijn voorts een aantal
handboeken verschenen, waarin goede, populair-wetenschappelijke beschrij
vingen worden gegeven van de chemische en physiologisch-pathologische
eigenschappen der meest gebruikelijke oorlogsgassen. Er bestaan handlei
dingen voor eerste hulpverleening aan gaszieken en slachtoffers van bom
explosies, voor gasverkenners en gasontsmetters, voor brandwachten en
reddingsbrigades, terwijl daarnaast allerwegen cursussen worden georgani
seerd, niet alleen tot opleiding van personeel ten behoeve van de plaatselijke
luchtbeschermingsdiensten, doch ook voor de burgerbevolking, die op deze
cursussen krijgt te hooren, wat zij in haar eigen belang bij luchtraids te doen
en te laten heeft.
Hoewel Engeland reeds in 1936 over een respectabel aantal gasmaskers
voor de burgerbevolking beschikte heeft men in den loop der twee volgende
jaren de fabricage van deze onmisbare beschermingsmiddelen dusdanig
opgevoerd, dat thans vrijwel iedereen de beschikking heeft over een gasmas
ker. Voor zuigelingen werd een soort overdrukapparaat geconstrueerd, dat
