voort. De reservecie. volgde nog steeds. Ondertusschen was de mist geheel opgetrokken, doch de compagnieën waren nog niet door de Duitschers ontdekt. Uitgezonden verkenners alsmede een persoonlijke verkenning van den luit. Biard toonden aan, dat twee Duitsche batterijen, die een zeer krachtig vuur onderhielden, even bewesten Marchavenne in een boomgaard in stelling stonden, terwijl mitrailleurs met geplaatste patroonbanden en de bediening achter de stukken zich in de onmiddellijke nabijheid van de batterijen bevonden. De luit. Biard gaf nu zijn bevelen één sectie zou over Grand- Thiolet uit oostelijke richting Marchavenne aanvallenéén sectie zou om het oosten van Marchavenne heengaan (door de boomgaarden) en het dorp uit noordelijke richting aangrijpen, terwijl de rest van de beschikbare krachten Machavenne uit het zuidwesten zou binnendringen. De aanval gelukte wonderlijk goedde Duitschers werden volkomen verrast, Marchavenne werd vermeesterd 4 officieren, w.o. een bataljonscommandant, 150 man, 8 veldvuurmonden en 25 mitrailleurs vielen in Fransche handen. De aanval kostte aan de Franschen geen man verlies Kort daarna verscheen de compagnie van den kap. Esquios. Deze was aanvankelijk vastgeloopen tegenover het steunpunt R. Dank zij het eigen artillerievuur op dit steunpunt, was de cie.- cdt. echter in staat geweest, zijn troepen gedeeltelijk terug te nemen, en de verbanden te herstellen. Toen hij hoorde, dat de rest van het bataljon reeds op zijn rechter vleugel tot Marcha venne was doorgestooten, volgde hij deze beweging onverwijld met de reeds gereorganiseerde eenheden van zijn compagnie en om vatte nu het steunpunt uit zuidelijke en zuid-oostelijke richting. Aangevallen uit deze richtingen en bedreigd in den rug, gaf de bezetting van het steunpunt den strijd op en vluchtte in noord westelijke richting. De compagnie Esquios rukte daarop naar Mar chavenne, welk dorp reeds door de rest van het bataljon in staat van verdediging werd gebracht en alwaar kort daarna de Duitsche tegenaanvallen met succes konden worden afgeslagen. Evengenoemde voorbeelden geven een goed beeld van de ma noeuvre van de reserves bij de „infiltration". Het gevecht op korten afstand, het binnendringen in 's vijands stelling gevolgd door het handgemeendat is het groote uur voor de infanterie Dan moet zij steunen op eigen kracht, manoeuvreeren met eigen middelendat is de phase van de kleine aanvallen in front, op de flanken en in den rug van den vijand Om dit te bereiken moet zij echter snel handelen en om snel te kunnen handelen, moet zij met haar reserves den juisten weg weten te vinden om vervolgens krachtig en besluitvaardig door te tasten. Dat is de hoofdtaak van de reserves in den aanvalziet daar de taak van de commandanten van reserve-afdeelingen moeilijk doch dankbaar. 1123

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1939 | | pagina 35