87 de schietopleiding worden beschouwd". Nauwkeurig moet worden aange- teekend, welke militairen goede pag.schutters zijn. Voor het schieten op beweeglijke vewn. is een tabel met voorhoudshoeken samengesteld, welke tabel is gebaseerd op een bewegingsrichting loodrecht op de schootsrichting en een doellengte van 4 m. Tot op een afstand van 600 m kunnen dezelfde voorhoudshoeken worden gebruikt, wanneer de bewegingsrichting een hoek van 90 tot 45° vormt met de schootsrichting is deze hoek 45° tot 0°, dan zal het meestal voldoende zijn, wanneer in het midden van het doel wordt gericht. Overigens geeft het artikel nog talrijke aanwijzingen betreffende de techniek van de schietopleidingwij volstaan er echter mede den lezer hiervoor naar genoemde aflevering van „Die Panzertruppe" te verwijzen. Pag. bij den aanval. „Nr. 121" geeft in M. W. nr. 13 eenige beschouwingen naar aanleiding van verschillende artikelen over bovengenoemd onderwerp. Als algemeen beginsel wordt aangenomen, dat de afweerwapens moeten worden ingezet om een vij. pantser-tegenaanval tot staan te brengen, voordat hij de eigen voorste inf. heeft bereikt. Om aan vorenvermeld beginsel te kunnen voldoen moet de div. pag.afd. betrekkelijk ver naar voren worden ingedeeld, daar i.v.m. den betrekkelijk korten afstand waarop het vuur wordt geopend, een achterw. opstelling niet mogelijk is. S. vreest echter dat bij een indeeling dicht achter de voorste inf. het pag. ernstige verliezen zal hebben geleden, voordat de vij. pantsertegenaanval losbreekt. Meer naar achter ingedeeld pag. zal wel in staat zijn een einde te maken aan het aanvankelijk succes van den pantsertegenaanval, doch de eigen inf. wordt onder den voet geloopen, zoodat haar aanval tot stilstand komt. Indeeling van pag. op „Selbstfahrlafette" en tankbuksen kunnen het gevaar aanmerkelijk verminderen evenals een bevei liging van de eigen inf. door vewn. Op dit laatste middel mag echter niet altijd voor 100% worden gerekend, hetzij door het optreden van vij. pag. hetzij doordat het terrein aan eigen zijde het gebruik van vewn. niet toestaat. De beste oplossing ziet S. in het „afdammen" van het gevechtsveld vóór de eigen inf. door art. en gevechtsvlgn. Deze wapens bezitten de noodige middelen voor de verkenning en bezitten de eigenschap den vij. met vuur te kunnen bestoken, voordat die vewn. zelf het vuur kunnen openen. Voor de vlgn. is de taak niet nieuwvoor de art. ziet S. en n.o.m. terecht vaak vele bezwaren een aanzienlijke art.massa en veel munitie zijn hiervoor noodig veelal zal het de vraag zijn of de art. voor deze taak beschikbaar is. Het vliegtuig vormt naar S's meening het „Allheilmittel". Ten slotte doet S. ons een middel aan de hand, dat doet denken aan den thans zooveel besproken onbeperkten mijnenoorlog. Een ideale oplossing acht hij het leggen van tijdmijnen met groote vertraging met behulp van vlgn. Luchtbescherming en luchtverdediging van spoorbanen. Ov. Nagel geeft in M. W. nr. 12 van Sept. eenige Russische denkbeelden omtrent bovenstaand onderwerp, waaraan wij het volgende ontleenen. Spoorbanen met stations enz. in het eigen land vallen onder het algemeene luchtbeschermingssysteem, m.u.v. die in het operatiegebied, waarvoor extra maatregelen noodig zijn. Hierbij moet een streng onderscheid worden gemaakt tusschen belangrijke en minder belangrijke punten, terwijl beweeg lijke luchtafweermiddelen, welke de meeste mogelijkheden bieden, nood zakelijk zijn. Alleen belangrijke punten (eindpunten van den A. en A. Dienst enz.) krijgen de beschikking over ld.art. en jachtsvlgn., althans v.z.v. zij niet door de ld.bestrijdingsorganisatie van het veldleger worden beschermd minder belangrijke punten, waaronder de baan zelf, de uitlaadstations en de troepentreinen moeten volstaan met ld.mitrn., mitrn. en ballon afsluitingen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1940 | | pagina 89