205
1913
1935
krachtbron steenkolen
87.2%
64.9%
bruinkolen
3.3%
4.3%
Totaal kolen
90.5%
69.2%
krachtbron oliën en gassen
7.2%
23.2%
waterkracht
2.3%
7.6%
Het aandeel dat de waterkracht voor de levering van electrische energie
in Duitschland heeft is van 14% in 1929 gestegen tot 20% in 1939.
Door een bepaald procédé is het in Duitschland gelukt de z.g. arme ijzer
ertsen economisch te doen verwerken waardoor de eigen productie gestegen
is van 4.34 millioen ton in 1934 tot 12.5 millioen ton in 1938. Verwacht
wordt dat in de Rijkswerken „Herman Göring" in 1941 25 millioen ton
zal worden geproduceerd.
De productie van aluminium en magnesium is ook van groote beteekenis
geworden. De eigen productie van aluminium is tegenwoordig 15 X zoo
groot als 6 jaren geleden. De grondstoffen zijn voor het grootste gedeelte
voor Duitschland beschikbaar sedert het over de groote magnesiet-voor-
raden van Oostenrijk kan beschikken, welke op 100 millioen ton worden
geschat.
S. besluit zijn artikel met te vermelden„Das Leben ist ein Kampf.
„Was die Natur nicht f rei willig von sich gibt, musz ihr abgerungen werden.
„Das tut Deutschland und gibt damit die Gewahr, dasz der Deutsche Bedarf
„an Rohstoffen auch in sdhwersten Zeiten wird gedeckt werden können."
K.
Geneeskundige Dienst.
Medizinische Klinik, 13 October 1939. „Schmerzverhütung und Schmerz-
betaubung im Felde" door Prof. Dr. O. Hoche.
In de vorige aflevering van dit orgaan werd een artikel van den reserve
dirig. off. v. gez. 2e kl. J. C. L. M. Stuyt van de Kon. Landmacht gerefereerd,
waarin een warm pleidooi werd gehouden ten gunste van het gebruik van
evipan-natrium als narcoticum te velde. Dat het enthusiasme voor dit middel
echter geenszins algemeen is, blijkt thans uit een opstel van Hoche in de
Medizinische Klinik. Deze ervaren oorlogs-chirurg geeft voor het bewerk
stelligen van kortdurende roesnarcoses de voorkeur aan chlooraethyl, terwijl
voor langere verdoovingen, na een korte inleiding met genoemd roesnar
coticum, aether wordt aanbevolen. Hij is het echter met Stuyt eens ten
aanzien van chloroform, waarvan hij het gebruik te velde ontraadt, omdat
het door de vele te duchten complicaties gevaarlijk is, en een nauwkeurig,
binnen het operatiegebied moeilijk doorvoerbaar vooronderzoek der patiënten
noodzakelijk maakt.
De roesnarcose speelt volgens S. in de oorlogschirurgie een zeer voorname
rol. Zij is aangewezen bij chirurgische wonddesinfectie, repositie van luxaties
en fracturen, incisie van abcessen en phlegmones, terwijl bij zwaar gewonde
personen, die onderhevig zijn geweest aan ernstig bloedverlies, vaak ook
grootere ingrepen (amputaties, buik- en borstoperaties) in roesnarcose moge
lijk zijn. Onder bepaalde omstandigheden wordt aangeraden, de roesnarcose
te combineeren met locaalanaesthesie.
Eerst aan het einde van zijn artikel memoreert S. kort het evipan-natrium
als nieuwe aanwinst op het gebied der pijnverdooving. Wanneer hij de
voor- en nadeelen van dit middel tegen elkaar afweegt, krijgt men echter
den indruk, dat de nadeelen het in zijn oog winnen. Het allergrootste be
zwaar vindt hij wel de onbestuurbaarheid van dit intraveneus toe te dienen
narcoticum, terwijl de kortdurende uitwerking toch meestal tot overgang
op aether noodzaakt. De verdooving te continueeren d.m.v. een hernieuwde
